Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przedmowa
Tapracajestjakpodróż,podróżwgłąbczłowieka,któryżyjeoboknas,aoktórymtakmałowiemy,
któregorozumiećniechcemy,botowymagałobyodnasniecowięcejwysiłku;człowieka,któregosię
czasemboimy,boniemożemysobieporadzićzjegoodmiennością,człowiekaniepełnosprawnego.
Wczytującsięwkolejnerozdziałymiałemwrażenie,żeodkrywam,poznajęświatdrugiego
człowieka,poznajęgowkontekściehistorycznym,socjologicznym,psychologicznym.Zaczynam
gorozumiećilubić,stajemisiębliski.Tapracaprzełamujejakąświelkąbarierę,któratakczęsto
wyrastamiędzynami,ludźmiprzecieżprzedewszystkim,apotemdopieroróżniącymisię.Wielesię
nauczyłem,czytającją.Uświadomiłemsobie,jakczęstosamnieumiałemspojrzećzuwagąnaczłowieka
niepełnosprawnego,miećcierpliwość,ciekawośćdlabliźniego,którywłaśniepoprzezswąinnośćmoże
byćdlamnieźródłemowielebogatszejwiedzyoczłowieku.
Tapracatowielkalekcjatolerancji,lekcjaotwarciasięnadrugiegoczłowieka,dojrzeniawartości
czasemskrytejzakurtynąniepełnosprawności.DziękujęCi,Marcinie,żejąnapisałeś,żemogłemsię
zniązapoznaćiwtychkilkusłowachCizaniąpodziękować.
JERZYSTUHR
