Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
PrzedmowaAutora
Życiejestpiękne.Naprawdę.Długonosiłemsię
zzamiaremnapisaniaksiążki,któraukazałabyjego
pięknopoprzezbeznadzieję.Dzieńzadniemupływa
wszarejrutynieznikłąnadzieją,żebędzielepiej.
Naszaludzkanaturachętniejpowtarza„będziegorzej”
–potopzalewanaszedusze.Jesteśmypełnilęku
istrachuolepsząprzyszłość.Boimysiębycia
szczęśliwymi.Boimysięnawettego,żenaszemarzenia
mogąsięspełnić.Boimysiękochać.Boimysięsiebie.
Wkońcutylerazyzostaliśmyzranieniiodrzuceni,
żezaczęliśmywierzyćwmarnośćswojegoistnienia,
zapominając,żekażdyznasjestbłogosławieństwem.
Dobresłowotraktujemyjakpustesłowo,bobrzmijak
wyświechtanykomunał.Zamykamysięwswoimbólu,
sądząc,żetojedynykomfort,najakimożemysobie
pozwolić.Zrezygnowanirozważamyodebraniesobie
życia,choćrzekomepragnienieśmiercitojedynie
wytwórnaszejwyobraźni,ponieważwrzeczywistości
pragniemyżyćjakniktinny.Niesłowa,niemyśli–liczą
sięczyny.
Istniejejednaktakirodzajbólu,któryparaliżuje
nakażdejpłaszczyźnieżycia–ból,któryznambardzo
dobrze;ból,któryodebrałmikolegę.Czy
zastanawialiściesiękiedykolwiek,comusiczućosoba,
któraodbierasobieżycie?Jakbardzojesttoprzykre,
żektościerpidotegostopnia,żeniejestwstanie
