Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Alicja.Wujekpodskoczyłdoniejwswoimnadwornymstylu
zgotowym,wytartymdobólufrazesem:
–Alicjo,twojaurodanieprzemija.Jesteśtaksamopiękna,jak
wtedy,gdywidzieliśmysięostatniraz.Kiedytobyło?
–Pięćlattemu–ucięłamama.Uwielbiałabowiemsprowadzać
wujkazpatetycznychchmureknaziemię.
–Ktobypomyślał...–dopowiedziałajakbytymlekkozmartwiona
Alicja.
–Siadajcie,siadajcie–zarządziłaszczerzerozradowanamama.
–Skądwiesz,żetobyłopięćlattemu?–spytałtata.
–Bomiałeśakuratpodczastejmajówkizłamanąnogę–wyjaśniła
mudośćszczegółowomama.
–TowtedywMiędzywodziuspotkaliśmyCzarnego?–tymrazem
pytałJakub.
–Wtedy–zapewniłaAlicja.
–KimjestCzarny?–wtrąciłamsięwichrozmowę.
–Kolegazliceum.Nieprzyjaźniliśmysięznim,aleodczasu
doczasuspotykaliśmygowróżnychmiejscach–wyjaśniłJakub.
Wszyscyjakośdziwniezamilkli.
–Wliceumnieprzypadliśmysobiedogustu.Odbieraliśmygo...
–tataspojrzałpowszystkich–będęmówićwewłasnymimieniu.
Odbierałemgojakocwaniaczka,którytylkoczekanaokazję,bycoś
uszczknąćdlasiebie...PodczasstudiówpoznałJolę,siostręmojego
kolegi.JolazJankiempobralisię,alerok,możedwalatapoślubie
zdiagnozowanouJolibiałaczkę.Ionuciekł,zostawiłją,bestia,samą.
–AcozJolą?–spytałam.
–Zmarła.Dobrze,żeniemielidzieci–zodcieniemżaluwyjaśniła
Alicja.
–Janekszybkosiępocieszył–wtrąciłAntek.–Widziałem
gokilkarazyizakażdymrazemzinnąkobietą.
–Takdobrzepamiętaszwszystkiekobiety?–zaczepiłagomama.
