Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zwalczyćnałóg
21
Psychiatrycznekryteriauzależnieniaodsubstancji
Nieprzystosowawczywzorzecużywaniasubstancji,prowadzącydoklinicznieznaczącego
pogorszeniafunkcjonowanialubcierpienia,manifestującysięprzynajmniejtrzemazpo-
niższychobjawówwystępującychwokresieostatnich12miesięcy.
1.Tolerancjaprowadzącądoznacznego
zwiększaniadaweksubstancji,byosiągnąć
stanodurzenialubpożądanegoefektu
i/lubznaczneobniżenieefektuprzyzaży-
waniutejsamejdawkisubstancji.
2.Odstawieniecharakteryzującesięwy-
stępowaniemzespołuabstynencyjnego
poprzerwaniuprzyjmowaniadanej
substancjizzespołemodstawiennym
danejsubstancjilubprzyjmowaniem
takiejsamejsubstancji(lubpodob-
nej/opodobnymdziałaniu)wcelu
złagodzenialubuniknięciaobjawów
odstawienia.
3.Przyjmowaniesubstancjiwwiększych
dawkachlubprzezdłuższyczas,niżza-
mierzano.
4.Uporczywepróbylubnieudaneposta-
nowienia,byzaprzestaćlubkontrolować
zażywaniesubstancji.
5.Poświęcaniedużejilościczasunaaktyw-
nośćniezbędnądouzyskaniasubstancji
lubdoodzyskaniaformyposkutkach
zażyciasubstancji.
6.Znacznezredukowanieważnychaktyw-
nościspołecznych,rodzinnych,zawodo-
wychczyrekreacyjnychlubichograni-
czeniezpowoduzażywaniasubstancji.
7.Kontynuacjazażywaniasubstancjimimo
świadomościwystępowaniaproblemów
somatycznychipsychicznych,którezosta-
łyspowodowaneprzezzażywaniesub-
stancjilubzaostrzyłysięztegopowodu.
APA,DSM-IV,1994.
wobecsiebieautoterapięfarmakologicznązużyciemsubstancji,które
korygujądziedziczniezachwianąrównowagębiochemicznąmózgu.
TeoriaprocesuprzeciwstawnegoTeoriatagłosi,żeorganizm
reagujeidostosowujesiędobodźca,przeciwstawiającsięjegopierwot-
nemuefektowi.Pragnienie,apotempożądanie,którenieistniałoprzed
jakimkolwiekdoświadczeniemdziałaniadanejsubstancji,wzrastawraz
zpoddaniemsiętemudziałaniu.Wszystkimnałogomiuzależnieniom
towarzyszywielezjawisk.Pierwszetoprzyjemnośćafektywna-fizycz-
nyiemocjonalnystanhedonistycznywnastępstwiezażyciasubstancji.
Możetobyćodprężenie,obniżeniepoziomustresulubpoprostunagły
