Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
scuwartozauważyć,żeL.Witkowskidwojakoodnosisiędokategoriiam-
biwalencji,traktującjakopojęcieopisowe,aletakżejakonormatywne,czy-
liokreślającecelpedagogiczniewartościowy.
Witkowskiprzywołujestanowiskawieluinnychautorów,takichjakTal-
cottParsons,ShmuelEisenstadt,JeanBaudrillardczyZygmuntBauman,za-
interesowanych,podobniejakMerton,możliwościami,jakiedajekategoria
ambiwalencji.Wtensposóbukazujesiećpojęćizjawisk,wjakąowakatego-
riajestuwikłana.Możebyćnaprzykładmocnokojarzonazpostmoderni-
zmem,choćwedługautorajakozagadnieniezdecydowaniewykraczapoza
niego(Witkowski,2007c,s.97).Służyteżdoopisunapięciamiędzytrady-
cjąinowoczesnością,wkontekściektórychzestawianajestzpolicentrycz-
nościąstrukturyspołecznejioscylacjąnastawień,zeskłonnościądoodra-
czaniadecyzjicodoostatecznegowyboru.Pojawiasiętakżeprzyokazji
mówieniaospecyficznymrodzajurelacjispołecznych,dopuszczających
kwestionowanieoczywistościzwiązanychnaprzykładzrozumieniemsym-
boli(Witkowski,2007b,s.207-210).Wzwiązkuzpowyższymautorpodkreśla,
żeodniesieniadoambiwalencjimożliwenamikro-imakropoziomieopisu
zjawiskspołecznychorazżezarównowujęciusocjologicznym,jakipsycho-
logicznymistniejąpodstawy,bymówićnietylkoonegatywach,aletakże
pozytywnychstronachambiwalencji(Witkowski,2007e,s.250).Twierdzi
jednak,żenaprzeszkodziewszerszejrecepcjikategoriiambiwalencjiido-
strzeganiajejużytecznościnadalstojąbipolarnemodele,wktórychwizja
bezwzględnegoantagonizmuniedopuszczamożliwościistnieniakomple-
mentarnościioscylacji(tamże,s.252;Witkowski,2001,s.132-134).
PodobnieoambiwalencjiwypowiadasięHenrykaKwiatkowska.Traktu-
jejakoniezbędnąkategoriępedagogicznąopisującąoscylacjęmiędzy
skrajnymistanowiskami,któreraczejsiędopełniająniżwykluczają.Według
niejjestonazasadniczymskładnikiemkondycjiintelektualnejnauczyciela,
ważnymelementemwkształceniunauczycielii,podobniejakWitkowski,
traktujetakżewkategoriachkompetencjiintelektualnychipraktycznych.
Autorkatwierdzi,żeambiwalencjajakostanjesttypowadla„rozumnego
pojmowaniaświata”.Brakbowiemwahańijednoznacznośćcharaktery-
stycznedladogmatyzmuisztywnegosposobupostrzeganiaświataskutku-
jącegozafałszowanymodbioremrzeczywistości.Jakmówiautorka,ambiwa-
lencja„oddajepostawęczujnegopoznawczoiaksjologicznienauczyciela
[ł],kwestionujeoczywistość,odsłaniaiwyostrzaniejednoznacznośćfak-
tów,zdarzeń,zachowań”(tamże,s.130).
Wracającdozagadnieniapostawwkontekściedotychczasowychrozwa-
żań,ambiwalencjapostawwobecinstytucjiedukacyjnejjawićbędziesięza-
25