Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
18
ROZDZIAŁ3zKOŃCZYNAGÓRNA
articularis),zwróconajestdogóryiłączysięzgłówkąkościramiennej,
drugawypukła,otaczagłowękościpromieniowejwąskimpaskiem
inosinazwęobwodustawowego(circumferentiaarticularis);łączysię
zkościąłokciową.Poniżejgłowywystępujeszyjka(collumradii)oraz,na-
leżącajużdotrzonu,guzowatośćkościpromieniowej(tuberositasradii),
naktórejkończysięścięgnomięśniadwugłowegoramienia.
Trzonkościpromieniowej(corpusradii)jesttrójgraniasty,matrzy
powierzchnie(przednią,tylnąiboczną)oraztrzybrzegi.Najsilniejszy
zbrzegówoddzielającypowierzchnięprzedniąodtylnejiskierowany
przyśrodkowodokościłokciowejnosinazwębrzegumiędzykostnego
(margointerosseus).
Koniecdalszypodobniejakkoniecbliższymadwiepowierzchniesta-
wowe:(1)większą,okształciejajowatym,zwróconąkudołowi,donad-
garstka,łączącąsięzkośćmiszeregubliższegonadgarstka(łódeczkowatą
iksiężycowatą)powierzchnięstawowąnadgarstkową(faciesarticularis
carpalis)i(2)mniejszą,znajdującąsiępostronieprzyśrodkowej(postro-
niebrzegumiędzykostnego)wcięciełokciowe(incisuraulnaris),które
łączysięzgłowątejkości.Najniżejpołożonypunktkostnykościpromie-
niowejuwypuklasięjakowyrostekrylcowatykościpromieniowej(pro-
cessusstyloideusradii)ijestdobrzewyczuwalnypostroniepromieniowej
(bocznej).Napowierzchnitylnejkońcadalszegoznajdująsiębruzdydla
przebiegającychtupodłużnieścięgienmięśniprostowników.
Wyczuwalność.Nakościpromieniowejsąwyczuwalne:bocznaitylnapo-
wierzchniagłowy,środkowaidolnaczęśćtrzonuorazwyrostekrylcowaty.
3.1.3.2
KOŚĆŁOKCIOWA
Kośćłokciowa(ulna)magrubszykoniecbliższy,którymłączysięzblocz-
kiemkościramiennej,icieńszykoniecdalszy,łączącysięzkrążkiemsta-
wowymoddzielającymkośćłokciowąodkościnadgarstka.
Koniecbliższykościłokciowejpodobniejakkoniecbliższykościpro-
mieniowejmadwiepowierzchniestawowe:dopołączeniazkościąra-
miennąizkościąpromieniową.Zkościąramiennąkośćłokciowałączy
sięwcięciembloczkowym(incisuratrochlearis),którejestzawartemiędzy
dwomawyrostkami:mniejszym,skierowanymdoprzoduwyrostkiem
dziobiastym(processuscoronoideus)iwiększymwyrostkiemłokcio-
wym(olecranon),stanowiącymnajwyżejpołożonączęśćkościłokciowej.
Tworzyonszczytuwypukleniazwanegołokciem(cubitus).Nabrzegu
bocznymwyrostkadziobiastegoleżypowierzchniałączącakośćłokciową