Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
czytanymdziełemajegoantenatami.Jaksłuszniezauważał
niegdyśKonstantyPieńkosz,obserwująctodoświadczenie
wkrytyceJulianaKornhausera,dlaurzeczonegokrytykakażdy
tekstliterackivtworzyjakiśbytsamoistny,zktórymmożna
podjąćdialog”
3
.Przyczym,nacoprzenikliwiezwracałuwagę
recenzent,istotnewydajesięzwłaszczato,żeówdialogkrytyka
zczytanymsłowemvnarzucapoezja,akrytyk[ł]podejmuje
goiprowadzidyskretnie,bomapełnyszacunekdlaczyjegoś
światawewnętrznego[ł]”
4
.Podstawowymprzetozadaniem
dlakrytykaempatycznegostajesięprzybliżanieliterackiego
idiomu,wejścieznimwinterakcjępoprzeztworzeniewsłowie
krytycznymeseistycznegoekwiwalentuliteratury.
Wswoimnajbardziejznanymmanifeściekrytycznym(Kry-
tykaidentyfkującasię)GeorgesPoulet,dyskredytujączacho-
wawczepostępowanieAlbertaTibaudeta,twierdził,iżwde-
cydującymmomenciepracyinterpretacyjnejodwracasięon
odtego,covstanowiistotęitreśćprawdziwejkrytyki,czyliod
poznawczegouchwyceniaświadomościdrugiegoczłowieka”
5
.
Owopoznaniezaś-piszedalejautorMyślinieoswojonej,anali-
zującdykcjekrytyczneJacques’aRivière’aiCharlesaDuBosa
-zależyściśleodumiejętnościskomponowaniatekstu,który
byłbyvduchowąkopiąanalizowanegodzieła”,tozaśstaniesię
możliwetylkowówczas,gdynastąpivcałkowiteprzeniesienie
jednegoświataumysłuwdrugi”
6
.Abyaktwczuciaitranspo-
zycjiokazałsiępłodnyiodpowiedni,koniecznewydajesię
uprzednieoczyszczenie,vspustoszenie”świadomościkrytyka
3K.Pieńkosz,Wśrodkupoematu,vLiteratura”1984,nr11,s.60.
4Tamże,s.60.
5G.Poulet,Krytykaidentyfkującasię,tłum.J.Zbierska-Mościcka,[w:]Szkoła
Genewskawkrytyce.Antologia,wybórH.Chudakiin.,przedmowaM.Żu-
rowski,Warszawa1998,s.159.
6Tamże.
21
Żebybardziejbyć[PROLOG]
