Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
DziałosiętowpięknesierpniowepopołudnienaWyspieKsięcia
Edwarda.Naczerwonym,kamiennymprogudomusiedziałaAnia,
smukłedziewczęlatszesnastuipół,opoważnych,szarychoczach
irudychwłosach,zwanychprzezprzyjaciółkasztanowatymi.
Właśniepostanowiłaprzetłumaczyćkilkanaściewierszy
Wergiliusza.Leczsierpniowepopołudnie,kiedybłękitnemgłyokalają
wzgórzapokrytezbożem,lekkiwietrzykszepcetajemniczowśród
topoli,aszkarłatmakówpłonienatleciemnegogąszczumłodych
świerków,takiesierpniowepopołudnienadajesięraczejdomarzeńniż
dostudiównadmartwymjęzykiem.
ToteżwkrótcezapomnianyWergiliuszzsunąłsięnaziemię,Ania
zaś,zgłowąwspartąnasplecionychdłoniachiwzrokiemutkwionym
wewspaniałąmasęobłoków,kłębiącychsięjakwielka,białagóranad
domempanaHarrisona,dalekabyłaodsprawcodziennegożycia.
Bujaławłaśniewrozkosznymświecie,gdziepewnakierowniczka
szkołydokonywałacudów,budująclosyprzyszłychmężówstanu,
wpajającwzniosłeideaływmłodocianeumysłyiserca.
Coprawda–jeślitrzeźwospojrzećnarzeczy,conależyprzyznać,
Anizdarzałosięrzadko–małobyłoprawdopodobieństwa,iżby
wszkolewAvonleaznalazłosięwieleobiecującegomateriału
naprzyszłychsławnychludzi.Aleprzecieżtrudnoprzewidzieć,cosię
możestać,jeślinauczycielkaużyjecałegoswegowpływu.Ania
optymistyczniezapatrywałasięnato,copotrafizdziałaćnauczycielka,
jeślibędzieodpowiedniopostępować.
Wtejchwilioczamiswejbogatejwyobraźniwidziałasiebiezalat
czterdzieściwtowarzystwieznakomitejosobistości:możejakiegoś
rektorauniwersytetulubprezydentaKanady–byłotojeszczeosnute
mgłątajemnicy.Osobistośćtapochylałasięnadpomarszczonąręką
swejdawnejnauczycielki,zapewniającją,żetoonapierwszawznieciła
wdzisiejszymprezydencieczyrektorzeszczytneambicjeiżenaukom,
wpajanymongiwwychowankówszkoływAvonlea,zawdzięczacałe
