Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Odautora
legendachpolskichwśródpostaci„nieztego
świata”poczesneipierwszemiejscezajmuje
MatkaBoża.Tomiędzyinnymidlatego
funkcjonujewnaszymkrajuponad600sanktuariów
maryjnych,mimoiżzaledwiejedno,gietrzwałdzkie,może
cieszyćsięurzędowymwatykańskimzatwierdzeniem
cudu.Wdalszejkolejnościzosóbniebiańskichpojawiają
sięwnaszychlegendachChrystus,apostołowie
(przeważniePiotr),adopieronadrugimniejakoplanie
ukazująsiędobreorazzłeduchy,awtlecałaplejada
świętychpołączonychtrwaleztradycjamilokalnymi,
naprzykładśw.Jacekiśw.JanKantyzwiązanizziemią
krakowską,św.Kingazziemiąsądeckąitd.Wplejadzie
legendanielskichnajbardziejzindywidualizowanyjest
św.MichałArchanioł,coniepowinnodziwić.Wkońcuten
dowódcawszystkichsiłdobroanielskichtytułowanyjest
hetmanem,archistrategiemiksięciem.
Termin„legenda”(łac.
to,conależyczytać
)oznacza
opowieścizżycialudziświętych,szczególnieapostołów
imęczenników,afaktyhistorycznesątutakdalece
przeplecionezkonfabulacjamiitreściamifantastycznymi,
żeczęstooddzieleniejednychoddrugichniejest
możliwe.LiteraturętęwprowadziłwVwiekuPrudencjusz
itoonuważanyjestoficjalniezaprotoplastęgatunku,
aczkolwiekanonimowechrześcijańskieopowieści