Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
możliwe.
Dojrzałością,empatiąiwyrozumiałościąwykazywałosię
teżczęstorodzeństwoosobychorejnaanoreksję,którego
pozycjawrodziniewczasiechorobysiostrybyładrugo-
lubtrzecioplanowa.Rodzeństwobywałomilczącym
świadkiemwalkirodzicówożycieizdrowiesiostry.Dla
rodzeństwabyłytoczęstolekcjeszybszegodojrzewania.
Dziękujęmoimserdecznymkoleżankom:psychologowi
mgrElżbiecieMichalakorazrehabilitantcemgrIwonie
Nowakowskiejzawyjątkowąwspółpracęwzakresie
prowadzeniapsychoterapiigrupowejirodzinnej(mgr
ElżbietaMichalak)orazpracyzciałemchorych
zrozpoznaniemanoreksji(mgrIwonaNowakowska).
Dziękujęmoimkolegomlekarzompsychiatrom
ipsychoterapeutom:dr.n.med.RafałowiAntkowiakowi
idr.n.med.RomanowiCiesielskiemuzawspólnie
prowadzonewkliniceprocesyterapiirodzinnej.Tobył
piękny,cennyikreatywnyczaspracyzespołowej,
wzajemnychdyskusji,inspiracjiipozytywnychemocji.
DziękujęPanidrn.med.BożenieGąsiorowskiej,
ordynatorwlatach1969–1990OddziałuPsychiatrii
Dziecięco-MłodzieżowegoKlinikiPsychiatriiwPoznaniu,
zatworzeniewyjątkowożyczliwejatmosfery
istymulowanianas–personeludoszukaniawłasnych
pomysłówirozwiązańwpracyzpacjentami.
DziękujęPanuprof.dr.med.AndrzejowiRajewskiemu
zaotwartośćiakceptacjędlamoichpomysłów
iprojektówterapeutycznych,zawsparciewpracach
badawczych,zazaufanieiwspieranienaróżnychetapach
mojegorozwojuzawodowego.
