Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
uichpodstawstruktur,mechanizmówiprocesówwewnątrzorganizmu,warunkujących
skutecznośćprzebiegutychczynnościorazostatecznywynik.Zagadnieniateujęte
sązarównowwymiarzestatycznym(złożoność,struktura),jakidynamicznym(powstanie,
rozwój,funkcjonowanie).
Antropomotorykazajmujesięzatembadaniem,analizowaniemiwyjaśnianiem
dwóchaspektówczłowieka:obszaremproduktu,czylirealnymiwłaściwościami
działaniaruchowego,orazobszaremprocesualnym,awięcpotencjalnymi
uwarunkowaniamizachowaniaruchowego.Problematykatazostanieszczegółowo
omówionawkolejnychrozdziałach.
Dlapierwszegoobszarubadańantropomotoryki,tj.zewnętrznychprzejawówdziałań
ruchowych,istotnesą:ujęcie,opisywanie,wyjaśnianie,systematyzowanie,klasyfikowanie
formiprzebiegówruchowych,przedstawieniekategoriiocenyprzejawówczynności
ruchowych,precyzyjnaanalizarealnychczynności,rozwójnowychmożliwościrozwiązań
orazmodelowanieibadaniespecyficznychzadańruchowych.
Wdrugimobszarzebadańantropomotoryki,tj.wewnętrznychuwarunkowań
motorycznychdziałań,zadaniakoncentrująsięnaokreśleniumechanizmówkontroli
motorycznejinawyjaśnieniuprocesówkoordynacjimotorycznej.Szczególnąuwagę
poświęcasiętuzmianomwtokuprocesuuczeniasięorazrozwojuontogenetycznego.
Istotneproblemywiążąsięzokreśleniemwewnętrznychstruktur,procesówifunkcji
leżącychupodstawznamionmotorycznych,jakteżzkonstrukcjąspecyficznychmetod
inarzędzidiagnostycznych.
Zarysowanarozległośćproblemówwskazujenaogromnieszerokiiniejednorodnyobszar
badawczyantropomotoryki.Stądteżwjejramachrozwinęłysięróżnekierunki
ikoncepcje,upodłożaktórychleżązróżnicowaneorientacjeteoretycznelubparadygmaty,
jakteżzałożenia,celeimetodydociekańbadawczych.Motorycznośćmożebyćzatem
rozpatrywanazróżnychpunktówwidzenia:morfologicznego,różnicindywidualnych,teorii
czynności,systemuprzetwarzaniainformacji,koncepcjidynamiczno-systemowych
iinnych.Każdaztychkoncepcjiwnosiswoistywkładdowyjaśnieniafenomenuczynności
motorycznychczłowieka.Żadnaniejestjednakwstaniewyjaśnićcałościzakresuoraz
głębiproblemu.Tedeficytyutrudniająsformułowaniespójnejkoncepcjinaukowo-
teoretycznejantropomotoryki.Jednocześniepowinnyjednakwyznaczyćkierunek
poszukiwań,zmierzającychdowypracowaniakoncepcjiumożliwiającejzbieżną
interpretacjęiwyjaśnienieokreślonychproblemów.Wposzukiwaniachtychkoniecznejest,
jakjużwykazano,korzystaniezdorobkuinnychnaukzajmującychsięszczegółowymi
aspektamimotorycznościczłowieka.Antropomotorykanatomiastjakonauka
antropologicznaorazdyscyplinaintegrującaipedagogicznapowinnaprzedewszystkim
spełniaćnastępującecentralnezadania:
■ukierunkowaćwysiłkibadawczenaholistyczneujęciemotorycznościwaspekciecałości
ciałaipsychiki,szerzej–wjejbiopsychospołecznejjednościizłożoności,
■ujmowaćwsposóbzintegrowanyzróżnicowaneaspektybadawczeiteoriotwórcze,
uwzględniajączasadę„odrębnościwewspólności”przedmiotupoznania,
■scalaćwłasnydorobekbadawczyiosiągnięciainnychnaukorazprzedstawić
jewformiespójnychteorii,modeliicałościowychkoncepcji,
■przybliżyćorazwdrożyćdopraktykiróżnychobszarówaktywnościruchowejefekty
badawcze,zasadyiteorienaukoweorazwspieraćdziałaniaweryfikująceichzasadność.
Antropomotorykamusiwięcnietylkobadaćitworzyćteorie,leczrównieżstaćsię
dyscyplinąsłużącąpraktycznemuwykorzystaniuwiedzyoludzkiejmotoryczności.Powinna
tworzyćpomostmiędzyteoriąipraktyką,wychodzićnaprzeciwpotrzebomiwymaganiom
praktycznymistaraćsięrozwiązywaćwynikającezniejproblemy.Ostatecznymwięc
celemantropomotorykipowinnobyćnietylkopomnażaniewiedzy,aletakżedostarczanie
naukowouzasadnionychpodstawdooptymalizacjikompetencjimotorycznychczłowieka
wróżnychsferachjegożyciowejaktywności.Takieujęciepozwolizapobiecistniejącemu
zagrożeniuzepchnięciaantropomotorykidorolianonimowejdlapraktykidyscypliny
naukowej.
Takrozumianaantropomotorykaukazujesięnietylkojakooryginalnadyscyplina
wiedzy,alerównieżjakopodstawowyprzedmiotstudiówwsystemiekształcenia
specjalistówkulturyfizycznej.Dziśjesttoprzedmiotpowszechnieuznawany,ujęty
wstandardachstudiów,zajmującynależnemiejscewakademickichinstytucjach.Jeśli
