Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
36
RozdziałII
doPetersburgaadiutantgeneralnymjrHansKarlvonWinterfeld49.Sytuacjasta-
łasiępoważniejszawmarcuzchwilądymisjifeldmarszałka,bowiemnatamtej-
szymdworzecorazwiększyposłuchznajdowałyskładaneRosjiprzezstronęan-
gielskąpropozycjeukładu.PrusybyływdobrychstosunkachzFrancjąiBawarią,
mimobrakuoficjalnychporozumień.Sytuacjapolitycznabyławięcniepewna
idopieronadchodzącyrokmiałpokazać,wjakisposóbzapomocąorężanależy
utrzymaćłatwozdobytąprowincję.
Wceluprzeprowadzeniaodpowiednichprzygotowańdozbliżającejsiękon-
frontacji,królpowróciłpodkoniecstyczniadoBerlina50.Dowodzenienadsiłami
naŚląskuprzekazałfeldmarszałkowiSchwerinowi.Wojskoskierowanenakwatery
zimowezostałorozlokowanewzdłużpasagórskiegonaobszarzeodLegnicyprzez
Świdnicę,ZąbkowiceŚląskie,OpawędoCieszyna.GłogówiBrzegbyłynadalblo-
kowane,aNysętylkoobserwowano.Wszystkieprzełęczegórskiemiałybyćza-
mknięteprzezposterunkiizasieki.Regimentyotrzymałyrozkazuzupełnieniasta-
nówosobowychwerbunkiemnaterenieprowincjiśląskiejbezkorzystaniazzaso-
bówrodzimychkantonów.Pułkimogływerbowaćnieograniczonąilośćochotni-
kówiwszystkich,pozawłasnymipotrzebami,kierowaćwoddziałachdoPoczda-
mu.Dodatkowokażdyregimentmógłzwerbować80ubiałychfartuchów”dopra-
cachprzyfortyfikacjachpolowych.Napotrzebynadchodzącejkampaniidostar-
czononamioty,siodłajuczneibrakująceelementywyposażeniapolowego.Na
mocyokólnikaz11lutegopodanegodowiadomościżołnierzywszyscy,którzy
wtrakciewalkizostanązranienilubstanąsięinwalidami,będąotrzymywaćpełen
żołd.uChcękażdegorazu,kiedybędęprowadziłinspekcjęregimentów,widzieć
owychinwalidówimająonimaszerowaćmiędzykompaniągrenadierów,akompa-
niąprzyboczną51.Niewątpię,żekażdyporządnymłodzieniecwykażesięwierno-
ściąiodwagąmającświadomość,żesłużypruskiemukrólowi”52.
aKatarzynaIIuczyniłagow1762r.dyrektoremportówbałtyckich[PM].
49HansKarlvonWinterfeld(1707-1757)–pruskigenerałporucznik.W1723r.wstąpiłdoarmiipru-
skiej.JakoprzyjacielFryderykaIIijegozaufanyw1740r.udałsięzmisjądyplomatycznądoSanktPe-
tersburgawceluzawiązaniasojuszuzRosją,torpedującymtymsamymdziałaniadyplomacjiaustriac-
kiej.PowybuchuwojnyśląskiejpowróciłdoPrusiwziąłudziałwdziałaniachwojennychuczestnicząc
wszturmienaGłogów,bitwiepodMałujowicamiorazpotyczcepodBiałobrzeziem.W1741r.miano-
wanypułkownikiem.NastępnieuczestniczyłwbitwiepodChotusicamiorazStrzegomiem-Dobromie-
rzem,KamiennąGórą(1745)iHenrykowemLubańskim(1745),pełniącwtymczasiefunkcjęgeneral-
negoadiutantaFryderykaII.W1756r.podpisałwLondyniekonwencjęwestminsterską,wwyniku
którejAngliaiPrusyzostałysojusznikami.WtymsamymrokuzostałodznaczonyOrderemOrłaCzar-
nego,PourleMérite,zostałgubernatoremKołobrzeguiotrzymałnominacjęnastopieńgenerałaporucz-
nikawrazzszefostwemregimentupiechotynr1.Powybuchuwojnysiedmioletniejwalczyłw1757r.
podPragąipodMoys(Ujazdk.Zgorzelca),gdzieponiósłklęskęwobecprzeważającychsiłaustriackich
izostałśmiertelnieranny.PoczątkowopochowanynaterenieswychdóbrnaŚląskuzostałnastępnie
ekshumowanyipochowanynaCmentarzuInwalidówwBerlinie[PM].
50FryderykIIopuścił25styczniaswąkwateręgłównąwOtmuchowieipoczterechdniachstanął
wBerlinie[PM].
51Wszykuregimentunaskrajnymprawymskrzydleustawiałasiękompaniagrenadierów.Następną
kompaniąwkierunkulewegoskrzydłaszykubyłakompaniaprzybocznapierwszegobatalionu[PM].
52J.D.E.Preuss,FriedrichderGroge,eineLebensgeschichte,Nauck1832,Bd.2,s.444-445.Pobitwie
podMałujowicamikrólrozkazał(parolz7.VI.1741)sporządzenielisttychposzkodowanych,którzy
