Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
MartaSzabat
MojaiTwojaśmierć.
NapodstawieByciaiczasu
MartinaHeideggera
ipismEmmanuelaLévinasa
Doświadczeniestratyniesiezesobąniekiedyprzekonanieonieza-
stępowalnościosobyzmarłej1.JakzastąpićflJa”,któregojużniema?Zastąpić
znaczyłobyzanegowaćjegoniepowtarzalność.Niesposóbzupełniezastąpić
flJa”.Zatomożnadoświadczyćjegośmierciiboleśnieodczućstratę,którą
zostawiaposobiezmarły.Niesposóbteżwystarczającoprzygotowaćsiędo
śmierci,zarównodowłasnej,jakidocudzej.Zawszegdzieśtlisięiskierka
nadziei,żetojeszczenieteraz,jeszczeniejainiektośmibliski.Śmierćjest
zawszezaskoczeniem,niechcianąniespodzianką.Gdybyśmychcielijąopi-
sać,uchwycićjejistotę,zderzylibyśmysięzmurem.Niewiadomoprzecież,
czymjestśmierć.Niemniejnieoznaczato,żeniemożnapróbowaćwdrapy-
waćsięnatenmur.
Wponiższymtekściepróbujęzaprezentowaćdwa,wzajemniesięuzu-
pełniające,sposobyujmowaniaśmierci.Wpierwszejczęściartykułustaram
sięzrozumiećHeideggerowskąkoncepcjęśmierci.Drugazaśpartiatekstu
dotyczyśmiercijakotego,coinne,ijestonaopartanafilozofiiEmmanuela
Lévinasa.
Najbardziejwłasnaśmierć
WByciuiczasieMartinHeideggerpodejmujerozważanianadby-
temoludzkimsposobiebycia.OkreślagomianemDasein,którytotermin
---
----
---
---
-----
1Zob.V.Jankélévitch,To,conieuchronne,tłum.M.Kwaterko,Warszawa2005,s.69.
