Ars moriendi, ars vivendi, ars educandi

Zbigniew Rudnicki

Uzyskaj dostęp

ISBN/ISSN:

978-83-232-2495-2

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

Rok wydania:

2012

Liczba stron:

521

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

. Ars moriendi, ars vivendi, ars educandi. Red. Rudnicki, Zbigniew . Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2012, 521 s. ISBN 978-83-232-2495-2

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A2 Rudnicki, Z.

T1 Ars moriendi, ars vivendi, ars educandi

PB Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

PP Poznań

YR 2012

SN 978-83-232-2495-2

Bibliografia BibTex:

@Book{ 106862, author = "", editor = "Rudnicki, Zbigniew", title = "Ars moriendi, ars vivendi, ars educandi", publisher = "Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza", year = "2012", address = "Poznań", isbn = "978-83-232-2495-2" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU -

ED - Rudnicki, Zbigniew

TI - Ars moriendi, ars vivendi, ars educandi

PB - Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

CY - Poznań

PY - 2012

SN - 978-83-232-2495-2

ER -

Netografia (standard APA):

. Red. Rudnicki, Zbigniew. Ars moriendi, ars vivendi, ars educandi [baza danych online] Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2012 [dostęp: 22 07 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/ars-moriendi-ars-vivendi-ars-educandi-zbigniew-rudnicki-106862.

cierpienie, ludzka śmierć, żałoba

Książka jest wieloaspektowym studium dotyczącym wydarzenia ludzkiej śmierci (wraz ze wszystkim, co ją poprzedza i co po niej następuje) ze szczególnym uwzględnieniem perspektywy edukacyjnej. W prezentowanych tekstach przedstawiciele różnych dyscyp...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-232-2495-2

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza

Rok wydania:

2012

Liczba stron:

521

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Zbigniew Rudnicki, O potrzebie rozważań o życiu, edukacji i śmierci10
CZĘŚĆ PIERWSZA. ARS MORIENDI – ARS VIVENDI – ARS EDUCANDI16
Marta Anna Sałapata, Twoja śmierć moim doświadczaniem… Pedagogiczne refleksje mariażu Elizy Orzeszkowej i Stephena Levine’a18
Marta Szabat, Moja i Twoja śmierć. Na podstawie Bycia i czasu Martina Heideggera i pism Emmanuela Lévinasa26
Krzysztof Korotkich, Wyobrażenia śmierci w poezji Ewy Lipskiej38
Marek Kaźmierczak, Internet i oswajanie tego, co nieuniknione. Przedstawienia śmierci w sieci WWW oraz Web 2.0 jako obrazy sztuki umierania56
Joanna Szewczyk-Kowalczyk, Śmierć w polskiej kulturze tradycyjnej86
John T. Glick, Radość umierania: Gesundheit! Klaunowanie u Wybrzeży Wielkiej Ciszy106
Jacek Zieliński, Memento mori. Studium wczesnochrześcijańskich poglądów eschatologicznych114
Zbigniew Rudnicki, Śmierć i zmartwychwstanie jako centralne problemy teologii140
Icchak Chaim Rapoport, Ars moriendi – „Sztuka umierania” w judaizmie168
Artur Konopacki, Życie, edukacja i śmierć – widziane z perspektywy islamu172
CZĘŚĆ DRUGA. ARS VIVENDI – ARS MORIENDI – ARS EDUCANDI184
Adam A. Zych, Śmierć w cyklu życiowym a religia i religijność człowieka186
Krzysztof Maliszewski, Zgniatane życie – w pedagogicznej strefie cienia196
Grzegorz Cyran, Waloryzacja cierpienia według Luigiego Novaresego210
Miaohui, Ludzkie cierpienie i droga do wyzwolenia się od niego z buddyjskiego punktu widzenia224
Przemysław Paweł Grzybowski, Najtrudniejsza miłość. Praca z chorymi i umierającymi w działalności „Patcha” Adamsa232
Hunter „Patch” Adams, Umierający pacjenci250
Hunter „Patch” Adams, Śmierć: Przedmiot252
Joanna Mesjasz, Zawodowa deformacja osobowości personelu medycznego a lęk tanatyczny256
Małgorzata Rębiałkowska-Stankiewicz, Analiza koncepcji zdrowia. W poszukiwaniu drogowskazu do dobrego, twórczego życia278
Lucyna Ratkowska-Widlarz, Śmierć i cierpienie we współczesnym polskim dyskursie publicznym i prywatnym. Poronienie302
CZĘŚĆ TRZECIA. ARS EDUCANDI – ARS MORIENDI – ARS VIVENDI330
Małgorzata Muszyńska, Projekt ironicznego alegoryka jako sposób na moralny obrachunek wobec śmierci – konteksty interdyscyplinarne332
Jacek Jan Pawlik, Miejsce zmarłych w życiu codziennym. Pedagogia obcowania ze śmiercią352
Katarzyna Orszulak-Dudkowska, Przestrzeń cmentarza w historii kultury europejskiej370
Sławomir Futyma, O edukacyjnym odroczeniu doświadczenia granicznego, czyli o zapachu śmierci i umierania390
Grzegorz Kazberuk, Czy sztuka może nas czegoś nauczyć o śmierci?400
Sławoj Tanaś, Edukacyjne i wychowawcze aspekty tanatoturystyki428
Tadeusz Szewczyk, Śmierć w sylabusie akademickim444
Dora Incontri Franklin Santana Santos, Edukacja do życia i śmierci od szkoły podstawowej po uniwersytet462
Sonia Czudek-Ślęczka, Przygotowanie nauczycieli do rozmów z uczniami o śmierci – raport z badań480
Sonia Czudek-Ślęczka, Dlaczego dorośli unikają rozmów z dziećmi o śmierci? Kto powinien je prowadzić?498
Noty o autorach510
Ars moriendi, ars vivendi, ars educandi (Summary)518

MojaiTwojaśmierć.NapodstawieByciaiczasuMartinaHeideggera

niapodmiotowość.Przesłanietwarzyjest,wedługLévinasa,przesłaniem

życia:

Twarzjesttym,czegoniemożnazabić,awkażdymrazietym,czegosenspolega

nastwierdzeniu:ﬂniezabijaj”.[ś]Twarzmówi.Mówiwtymsensie,żetowła-

śnieonaumożliwiairozpoczynawszelkidyskurs41.

Tożsamośćjestżyciem,zmianą,ruchem,poświęceniem.Śmierćkoń-

czyżycie.Twarzzaśnienależydoporządkuśmierci.Jejprzesłaniemjest

szacunekdlażycia.WwykładziepodtytułemCowiemyośmiercimożna

przeczytać:

Umierający:twarz,którastajesięmaską.Zanikekspresji.Doświadczenieśmierci

niebędącejmojąśmierciąjestﬂdoświadczeniem”czyjejśśmierci,kogoś,ktood

razujestponadprocesembiologicznym,ktołączysięzemnąjakoktoś42.

Doświadczenieśmiercikogośinnego,kogośktotraciegzystencjalną

twarziprzybieramaskę,możebyćinterpretowanejakoprzemianatożsamo-

ściwcoś,coniepotrafimówićdożyjących,czyliwmaskę.Taostatniajest

martwa.Możnapróbowaćinterpretowaćjejprzesłanie,alewszelkiepróby

zrozumieniabędąchybiaćcelu,któryniejestznanytym,którzyegzystują.

Lévinaspisze:ﬂŚmierćtoodejście,zgon,negatywność,którejprzeznaczenie

niejestznane”43.Dlategotożsamośćpodmiotunieulegazmianie,alezmie-

niasięmetafizycznystatustego,wobeckogopodmiotjestodpowiedzialny.

Twarztego,któryróżnisięodpodmiotuzamieniasięwmaskę,wktórejnie

majużżycia.Niemniejmartwotamaski-śmierć-pozostajetym,coinne.

Wzwiązkuztym,podmiotmusinauczyćsięegzystowaćztym,cobywa

jegodoświadczeniem.Musinauczyćsiębyćwrażliwymnacoś,cojeststricte

zewnętrzne.Tegotypurelacjajestjednąznajtrudniejszych.Śmierćbowiem

jestpozaobszaremdyskursu.Twarztomaska,któraniemówi,podktórą

możnapodkładaćróżneinterpretacjeczyodczytywaćzniejjejsymbolikę.

Mówijednakzawszestronaegzystująca.Dlategotopojejstronieleżytrud-

ność.Toczłowiekpodejmujepróbyzrozumieniaiujęciatego,cozsamej

swojejnaturyniemówi,nieprzekazuje.Cowięcej,naturaśmiercinietyle

jestniedyskursywna,ileniewiadoma-jestpozagranicamiczłowieczeństwa.

Wcytowanymjużwykładziefilozoffrancuskistwierdza:

Śmierć,zamiastdawaćsięopisaćwswojejwłasnejwydarzeniowości,zajmuje

nasswojąnon-sensownością.Moment,wktórymśmierćzdajesięzaznaczać

---

----

---

-----

41E.Lévinas,EtykaiNieskończony.RozmowyzPhilippe’emNemo,tłum.B.Opolska-Kokosz-

ka,Kraków1991,s.50.

42Idem,Bóg,śmierćiczas,op.cit.,s.18-19.

43Ibidem,s.21.

Brak wyników

Ars moriendi, ars vivendi, ars educandi

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra