Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nictodziwnegowłaściwie,tylkodzisiajspotykamsię
porazdrugizmiejscowościąFriedrichshald.
AsbjørnKragnaglespoważniał.
–Taak?–Czyżbyjakanowazbrodnia?
–Nie,tonie.–Spotkałemsięztąnazwądziśwbiurze
ogodziniewpółdodziesiątej.Wszedłemdobiura
niespodziewanieinagledoleciałymnieluźnesłowa
prowadzonejrozmowymiędzymoimszefemajakimś
nieznanympanem.Ciąglepowtarzałosięsłowodoktor
Peters,więczrozumiałem,żeonsiętaknazywa.Miałem
wrażenie,żedoktorPetersjestprawienawychodnym.
–
CzyjedziepanjutrodoFriedrichshald?
–zapytałmój
szefnieznajomegopanamówiącegoponiemiecku.
Prawdopodobniedopieropojutrze
–odpowiedział
Niemiec.–
Wpierwmuszęzmienićtrzystatysięcymarek.
–
…–Niemiec,trzystatysięcy,wyjazd–tobyłysłowa,
którezmusiłymniedozwróceniabaczniejszejuwagi
nanieznajomego.
…–Byłtopoważnypanwwiekudopięćdziesięciulat
oczarnejbrodzieilśniącychjedwabistychwąsach,
iogromnychprawienadnaturalnejwielkościoczach,
patrzącychspozawzłotooprawnychokularów.
Wytwornieubranyporuszałsięzeswobodąsalonowca
idystynkcjądyplomaty.
…–Szefmójbyłdlanieznajomegopanabardzo
uprzejmyiodprowadziłgoniemaldodrzwiwejściowych.
Zanimjednakrozstalisięobaj,usłyszałemdokładnie
słowaNiemca:–
Zdajemisięjednak,żewFriedrichshald
nieznajdęzdolnegodetektywa
.–Comójszef
natoodpowiedział,niedosłyszałem,aletojestwłaściwy
