Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
im„niżej”trzebawykonaćredukcjęnapoziomiekręgosłupa
piersiowego,tymwiększynaciskmusiwprowadzaćodprzodu
dotyłuizdołudogóry;
im„wyżej”trzebawykonaćredukcjęnapoziomiekręgosłupa
piersiowego,tymwiększynaciskmusiwprowadzaćzgórynadół
iodprzodudotyłu.
Wzależnościodpoziomu,którynależyleczyć,terapeutaustawiaswoją
lewąkończynędolnąwtakisposób,abystanowiłaonaodpowiednie
oparcie:
dlaokolicy„górnej”–nawysokościbarkupacjenta;
dlaokolicy„środkowej”–nawysokościłokciapacjenta;
dlaokolicy„dolnej”–nawysokościbokupacjenta.
Mobilizacjazimpulsemnakońcuwydechu
1.
Terapeutaipacjentoddychająprzezotwarteusta.
2.
Zalecasię,żebyterapeutanasłuchiwałoddechupacjenta,wtaki
sposób,abymógłrozpoznaćpoczątekikonieccykluoddechowego.
3.
Odrolowywaniekręgosłupanastępujeażdomomentuwejścia
wkontaktzestołem,przyczymterapeutaprosipacjenta
orozluźnieniepodczaskończeniategoruchu.
4.
Pacjentiterapeutajednocześniewykonująwydech.
5.
Nakońcufazywydechustosujesię,zapośrednictwemłokci
pacjenta,krótkiiszybkiimpulsprzezgórnącześćokolicybrzucha
terapeutywkierunkuwprowadzonego​napięciaiprzeciwko
oporowi.Łokciepacjentasąułożonepionowonadpoziomem,który
jestleczony.
6.
Ważnejest,abynieprzejśćdalejniżleczonaokolica(możetobyć
bolesnedlapacjenta).
7.
Rękaterapeuty,któraznajdujesięnastole,stanowipodparcie