Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jestjadalnąjasnością,którawkonsekwencjirozjaśniciemne
humory.Dołącządotegoświeżejajka,młodeilekkiemięsa,
zupy,wktórychugotujesięnawilżającezioła(ogórecznik,
farbownik,krwiściąg,endywia,cykoria,chmieletc.).„Łuszczony
jęczmień,migdałyorazkleikwyśmieniciepomogąskierować
domózgułagodneopary”.Wtymwzględzieowoceodgrywają
wyjątkowąrolę:zwłaszczawinogronadostarczająsłodyczy,
świeżościijasności.Przychylnośćnaturydodajedotegoefekt
łagodnegowypróżnienia,jakżeniezbędnegodlamelancholika.
Nicdziwnego,żewnastępnychstuleciachkuracjawinogronami
będziejednązulubionychmetodleczeniadepresji.
Jakkolwiektakadietawydajesięprzywracaćspokójducha,
totrzebasięspodziewaćstanowczegooporumelancholika
–brakujemuprzecieżwoliwyzdrowienia.Cogorsza,jest
onprzywiązanydoswejchoroby;osobliwaperwersjasprawia,
żelubi„atmosferęstęchłą,ciemną,ponurą,cuchnącą”,znajduje
wniejupodobanie,„wszędziejejszuka”.Melancholiknie
ograniczasiędoszukaniaowej„ponurejatmosfery”;wielu
autorówjestprzekonanych,żewydychaonustami„opary
melancholii”.Lotnaformaczarnejżółciotaczachorego.Niektórzy
będąsięnawetobawiaćzarażenia:jeślioparysąbardzogęste,
istniejepewneryzyko,żeczłowiekzdrowymożejewchłonąć.
TakwłaśniesądziVanini,przytaczającprzypadekpewnego
ostrożnegoNiemca,którywWielkimTygodniumodliłsięwdomu
zestrachu,żewkościelebędzieoddychałoparamimelancholii,
wydychanymiprzeztłumskruszonychwiernych88.„Czyżmożna
siętemudziwić?”–dodajeVanini.„Czyżdoświadczenienie
dowodzi,żeczłowiekzarażasięwścieklizną,jeżelikładziesiępod
drzewem,którepokąsałwściekłypies?”Niechodzituojakieś
wierzeniamagiczneaniotajemniczedziałanie–wydzielana
przezchoregotrującamateriazachowujecałąswąszkodliwą
moc;chorobaprzenoszonajestprzezoddechiwyziewy.
Abymelancholikniepogrążyłsięwzwierzęcejsamotności,
jakacharakteryzujenajostrzejsząpostaćtejchoroby,DuLaurens
zalecaspotkania,miłeopowieści,muzykę.Kładzienacisk
nazmuszaniechorychdorozmowyidoutrzymywaniażycia
towarzyskiego.Otoczeniewinnoumiejętniełączyćuprzejmość
zsurowością:„Melancholicyniepowinninigdyprzebywaćsami,
zawszetrzebaimtowarzystwa,którebędzieimmiłe;czasem
należyimschlebiaćidawaćczęśćtego,czegopragną,wobawie,
bytenpłyn,któryznaturyjestkrnąbrnyiuparty,sięnie
rozjuszył;czasemtrzebaichganićzaszaloneurojenia,wyrzucać
imtchórzostwoizawstydzaćichzjegopowodu,dodawaćimjak
najwięcejotuchy,wychwalaćichczyny…”
