Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZIAŁ
1
Badaniesurowcówiwyrobówwłókienniczych
1.1.Metodyidentyfikacjisurowcówwłókienniczych
Oznaczanieskładusurowcowegowyrobówwłókienniczychrozpoczynasięodwstępnej
identyfikacjiocenianegowyrobu,wykonanejnareprezentatywnejpróbcezapomocą
odpowiednioprzygotowanychwzorców:
●nitkibadasiępojedynczo,
●wpróbkachtkaninbadasięoddzielnienitkiosnowyiwątkuwgwzorca,
●dzianinynależysprućiwyodrębnićwgnormposzczególnenitkidobadań.
Badanianależypowtórzyćwcelupotwierdzeniawyników.
Oznaczaniepalnościwyrobówwłókienniczych[1]
1poleganaujęciuszczypcamiprób-
ki5-10nitekwzajemnieskręconych,zbliżeniudopłomieniaiobserwowaniuszybkości
paleniasięwłókien,apowyjęciuichzpłomienia-ocenie,czysmażąsięone,czytopią,
aponadtooceniezapachupowstałegowprocesiespalania,apoostygnięciu-rodzajupo-
zostałościorazpopiołu.Metodatasłużydoodróżnianiawłókiencelulozowychodbiałko-
wych,atakżewłókienzpolimerówsyntetycznychodwłókienzpolimerównaturalnych.
Dlaułatwieniawskazanejestwykonanieprzedbadaniempróbporównawczychna
znanychwłóknach.Próbyspalaniaumożliwiająnaogółtylkoorientacyjneokreślenie
rodzajudanegowłókna.Dobadaniamieszanekwłókiennależyrozwłóknićcałkowicie
próbkęibadaćosobnoposzczególnewłókienka,gdyżłączneichpalenieniedajejedno-
znacznychwyników.Wceluoznaczeniaskręconypęczekdrobnychwłókienekodługości
kilkucentymetrówchwytasiępęsetąiwprowadzawpłomieniepalnikagazowegolub
1
Wykazliteraturydorozdziału1.znajdujesięnas.68.
23
