Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
6
CZĘŚĆ1
Komunikowanieczynie-komunikowanie?
Jaksiętostwierdzawteoriikomunikowania:znakjestjednocześnieznakiem
czegoś,odkogośidlakogoś.Toróżnigoodtzw.oznaki,którazazwyczajwyraża
relacjęniesymbolicznąiumowną,lecznaturalną.Ichoćoznakamożemiećodbior-
cę(np.rozmówcęinterpretującegorumieniecnatwarzypartnera),toniemanadaw-
cyintencjonalniewysyłającegoprzekaz.Trzebaoczywiściewspomniećotym,że
zdarzająsięformypośrednie(np.drogiubiórjestoznakązamożności,aleteżjedno-
cześnieświadomymprzekazemwysyłanymprzezwłaścicieladootoczeniaotejza-
możności).
Możnatuwtrącićuwagę,żeniezwykletrudnymproblememjesttypologiaznaków.
Jeszczedośćłatwodajesięjepodzielićzuwaginaichfizycznycharakterorazoddzia-
ływanienatakieczyinnezmysły(znakizapachowe,ikoniczne,dźwiękowe),jednakże
typologieuwzględniającebardziejsubtelnekryteria(np.stopieńzłożonościstruktury
znaku,stopieńkonwencjonalności,charaktersymbolizowaniaitd.)sąbardzokłopo-
tliweinieprzekonujące.Świadczytoskądinądobogactwieludzkiegokomunikowa-
niaikultury.
Wpraktycekomunikowaniaznakiwystępująwpewnychzespołach:zdaniach,wy-
powiedziach,książkach,obrazach,filmach,kompozycjachitp.Tezespołyznaków
–niezależnieodichwielkościistopniazłożoności–będziemydalejnajogólniejnazy-
waćprzekazamilubkomunikatami.
Wtrąćmytuuwagę,żeogólniemożnawymienićnastępującewyraźniejwyodręb-
niającesię,choćsplecionezesobąnastępującefazyprocesuodbioruprzekazów:
(a)postrzeżeniezmysłowe(czylipoprostuzobaczenielubusłyszenieobiektu);(b)re-
akcjaestetycznanaformęprzekazu;(c)odczytanie(czyliodbiórtreści,jejogólna
kwalifikacja);(d)interpretacja(zrozumienietreści);(e)ocenienie(czyliuznanieprze-
kazuzawartościowylubnie);(f)zapamiętanie(jakowarunekdalszegoewentualnego
oddziaływania);(g)internalizacjawartości(czyliprzyswojenietego,cozostałooce-
nione);(h)wpływnapostawyoraz–ewentualnie–nazachowania(cozdarzasię
raczejrzadko).(Wrozdziale4tymfazompoświęcimywięcejuwagi.)
Wkontekścierozważańokomunikowaniubardzoczęstoużywasiętakichokre-
śleń,jak„środekprzekazu”,środekkomunikowaniaczy„medium”.Możnawyod-
rębnićczteryzakresyznaczeniowetychterminów:
•
Szerokieujęcie:medium(środkiemprzekazu/komunikowania)jestkażdyśro-
dek,dziękiktóremujednostkalubgrupaludzkakomunikujenazewnątrzswoje
stanywewnętrzne,czylimyśli,nastroje,odczucia,opinie,reakcje,wartościitp.
–odkomunikowanianiewerbalnegoprzezmowę,pismo,prasę,telefon,telewi-
zjędoInternetu.
•
Średnieujęcie:medium(środkiemprzekazu/komunikowania)jestkażdyarte-
fakt,dziękiktóremujednostkalubgrupaludzkakomunikujenazewnątrzswoje
stanywewnętrzne–czyliwszystkieśrodkipocząwszyodpismaprzezmassme-
diadoInternetuwłącznie.
•
Wąskieujęcieobejmujewszystkiesposobykomunikowania,któresąujętewzor-
ganizowanedużesystemyprzekazugłówniezapomocąurządzeńelektronicz-
nych(radio,telewizja,aleteżprasa).
