Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Oka​za​łosię,żetowszyst​kooszu​stwaSto​wa​rzy​sze​nia.
Berriganwyciągnąłdłoń.Sethchwyciłjąipodźwignął
młodzieńcananogi.Aborygenspojrzałspodzmrużonych
po​wieknaKa​mieńSnów.
–Zawszebyłemciekaw,cojestwśrodku.Chyba
po​wi​nie​nemwziąćprzy​najm​niejnóż.
Trasktrzymałżelaznejajowielkościananasa.Zgórnej
częściwystawałynieregularnewypustki.Pojego
postawiedawałosiępoznać,żeprzedmiotjestciężki.
LauraiVincentprzyglądalisięosobliwemukluczowi
zza​cie​ka​wie​niem.
–Po​spiesz​ciesię–po​ra​dzi​łaLau​ra.
Traskpoczłapałdozagłębieniawścianiemonolitu,
podźwignąłjajoiwsunąłjegogórnączęśćwotwór.
Poruszałkluczem,ażwypustkitrafiłynaswojemiejsca.
Wówczasobróciłgowprawo.Gdywykonałpołowę
obrotu,odłączyłasięgórnaczęśćjaja.Traskwciąż
trzymałwrękachdolnąpołowę.Okazałosię,żewśrodku
znaj​du​jesięmniej​szyklucz,rów​nieżja​jo​wa​ty.
–Jakma​triosz​ka–mruk​nę​łaEli​se.
–Jakco?–spy​tałSeth.
–Takadrewnianarosyjskalalka,wktórejmieszcząsię
ko​lej​ne,co​razmniej​sze–wy​ja​śni​ła.
–Aha,ro​zu​miem.
–Gdziesądrzwi?–za​sta​na​wia​łasięKen​dra.
Coprawdakluczsięobrócił,jednakniebyłowidać
żad​ne​gootwo​ru.
–Samaniewiem–wy​mam​ro​ta​łaLau​ra.
Traskwy​jąłmniej​szykluczzpo​łów​kiwięk​sze​go.
–Czyjesttudrugadziurka?Tenmanagórzewypustki
taksamojakpo​przed​ni.
Ber​ri​ganpo​krę​ciłgło​wą.
–Ścia​najestzu​peł​niegład​ka.
–Albobyła–zamyśliłsięTanu.–Pootwarciu
pierw​sze​gozam​kagdzieśin​dziejmógłsiępo​ja​wićdru​gi.
Marauważnielustrowaławzrokiemlśniącą
płasz​czy​znę.
–Stądnicniewidać.PowinniśmyobejrzećcałyKamień
Snów.