Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Pokonfrontacjizjegodziełemtrudnopatrzećnaświat
isiebiesamegotaksamojakwcześniej.
Swojezadanie,jakrównieżzadaniesocjologii,
upatrywałwtym,abytocoswojskieuczynićobcym,
azobcegozrobićswojskie.Możetoosiągnąćtylko
ktoś,ktonietracizoczuczłowiekajakocałości
iwychodzipozagraniceswojejdziedziny,nateren
filozofiiipsychologii,antropologiiihistorii,sztuki
iliteratury.WcentrumzainteresowaniaZygmunta
Baumananiemaszczegółów,analizstatystycznych,
ankiet,liczb,faktówiszacunków.Onmalujeszerokim
pędzlemnaolbrzymimpłótnie,wysuwatezy,rozpętuje
dyskusjewokółswoichhipoteziprowokujespory.
Wsłynnejkategoryzacjimyślicieliipisarzy,którąIsaiah
Berlinprzeprowadziłwedługdictumgreckiegopoety
Archilocha:„Liswielerzeczyumie,alejeżjedną–
zatoniemałą”[1],ZygmuntBaumanjestjednocześnie
jeżemilisem.Stworzyłpojęcie„płynnej
nowoczesności”,naszejteraźniejszości,wktórej
warunkiżyciazmieniająsięwnieznanymdotąd
tempie–miłość,przyjaźń,praca,czaswolny,rodzina,
wspólnota,społeczeństwo,religia,politykaiwładza.
„Mojeżyciepoleganarecyklinguinformacji”,
powiedziałkiedyś.Brzmiskromniedopóty,dopókinie
uświadomimysobie,ojakichilościachmateriału
mowa.
Wepocestrachuiniepewności,kiedycałerzesze
ludzidająsięoślepićsprawdzonymrozwiązaniom
populizmu,krytycznaanalizaproblemówgnębiących
społeczeństwoiświatjestpotrzebniejszaniż
kiedykolwiek.Towarunekrozmyślańnad
alternatywami,nawetjeślinieleżąonejeszcze
wzasięguręki.ZygmuntBauman,byłykomunista,
naprzekórwszystkimzawiedzionymnadziejomnie
porzuciłwiarywmożliwośćistnienialepszego
