Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.Finansebeha
wioralneaneoklasycznateoriafinansów
21
zwyższymryzykiem.Podstawowymmodelemopisującymrelacjęwwa-
runkachrównowagirynkowejjestmodelwycenyaktywówkapitałowych
(CAPM),skonstruowany,jakjużpowiedziano,wsposóbniezależnyodsie-
bieprzezpięciubadaczy,amianowicieBlacka,Sharpe’a,Lintnera,Mossina
iTreynora.Zgodnieztymmodelem,jeślinarynkukapitałowymwszyscy
inwestorzybędązachowywaćsięwsposóbracjonalnywrozumieniuteorii
portfolioidodatkowouwzględniąmożliwośćzaciąganiaorazudzielaniapo-
życzekprzystopiezwroturównejstopiezwrotuzaktywówwolnychodry-
zyka,wówczaswwarunkachrównowagioczekiwanastopazwrotuzdane-
goskładnikaaktywówbędziezależnaodstopyzwrotuzaktywówwolnych
odryzyka,oczekiwanejstopyzwrotuzportfelarynkowegoorazryzykasys-
tematycznegoskładnikaaktywów(czyliryzyka,któregoniemożnazreduko-
waćwwynikudywersyfikacjiportfela)mierzonegowspółczynnikiembeta.
Powszechnieznanaformułamodeluprzedstawiasięnastępująco:
E(r)=r
f+ß(E(r
p)r
f)
(1.1)
gdzie:
E(r)-oczekiwanastopazwrotuzeskładnikaaktywów,
r
f-stopazwrotuzaktywówwolnychodryzyka,
E(r
ß-współczynnikbetaskładnikaaktywów.
p)-oczekiwanastopazwrotuzportfelarynkowego,
dzinowoczesnejteoriifinansów,stanowiącm.in.podstawędowyznaczania
kosztukapitałuwłasnego,kategoriibardzoważnejdlafinansówprzedsię-
Modeltenmaogromneznaczeniewpraktycznejaplikacjiwielunarzę-
biorstw.
1.2.4.Racjonalnezachowanie
Jaktosformułowalijedniztwórcówneoklasycznejteoriifinansów,Mil-
leriModigliani(1961),przezracjonalnezachowanieinwestorównależyro-
zumiećto,żeinwestorzawszepreferujewiększebogactwonadbogactwo
mniejszeorazniedbaoformę,wjakiejnastępujeprzyrostbogactwa,niema
więcdlaniegoróżnicy,czynaprzykładprzybieraonoformępieniężnejwy-
płatydywidendyczyteżwzrostucenyakcji.
waniadecyzji,akceptowalnewramachneoklasycznejteoriifinansów,za-
Bardziejrozwinięteiprecyzyjnepodejściedoracjonalnegopodejmo-
wierateoriaoczekiwanejużyteczności,zaktórejtwórcówuchodząvonNeu-
mannorazMorgenstern(1944)4.Zgodniezkoncepcjązachowującysię
4Wpolskiejliteraturzeprzedmiotuistotętejteoriiprzedstawionom.in.wpracach
Jajuga,Jajuga(2006,s.192-199)orazCieślak(2003,s.70-80).