Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
osób.Zapośrednictwemwywiadówodbywasiębowiemprzekazywanie
informacji,aponadto–czasami,przedewszystkim–przekazywaniewi-
zerunkurozmówcy5,pozyskiwanieodbiorców,wpływanienaichopinie
ipostawy.6Zważywszynarozległyzakresoddziaływaniamediów,oso-
bomuczestniczącymwżyciupublicznymzależynaobecnościwme-
diach(kreowaniemwizerunku,takżemedialnego,zajmujesiędziedzina
komunikacjizwanapublicrelations).
Zdefinicjiwywiaduwynika,żejednązjegocechcharakterystycznych
jestsekwencjapytanie–odpowiedŹ.Wniniejszymopracowaniuzajmę
sięsekwencjamipytanie–odpowiedŹ,wktórychodpowiedŹdefactonie
jestodpowiedziąnazadanepytanie,cowydajesięuprawniaćdookre-
śleniajejjakonieodpowiedŹ.
Nieodpowiadanienapytaniadotyczywielusferżyciaspołecznego,
takżeprywatnych.Najbardziejinteresującesąjednaknieodpowiedzi
osóbpublicznych.Osobytechętniepojawiająsięwmediach,wśródnich
sąmiędzyinnymiartyściipolitycy.Wswoichrozważaniachskupiłamsię
przedewszystkimnawywiadachzpolitykami.Toodnichjakoosóbpeł-
niącychfunkcjepubliczne,wymagasięudzielaniawszelkichinformacji
dotyczącychzagadnieńżyciapublicznegointeresującychdziennikarza,
azajegopośrednictwemodbiorcówzewnętrznych(widzów,słuchaczy,
czytelników).Politycyjednak,wprzeciwieństwienaprzykładdoarty-
stów,zwykleodpowiadającychwprostnapytaniadziennikarzy,bardzo
częstochcązataićprawdziwąodpowiedŹ.
Obejrzenie,wysłuchanieiprzeczytaniewieluwywiadówzaowocowało
wnioskiem,żeunikanieodpowiedzijestjednymznieodłącznychatrybu-
tówmedialnegodyskursupolityków.Analizytegodyskursudokonałam
napodstawiewywiadówudzielanychwlatach2004–2008głównieprzez
polityków–aleteżinneosobypubliczne–dziennikarzomwróżnychsta-
cjachtelewizyjnychiradiowychorazwprasie.Wywiadyprzeprowadza-
nenażywowtelewizjistanowiąmateriałonajwiększychwalorchba-
dawczych,możnabowiemzaobserwowaćipoddaćanaliziekażdyaspekt
wypowiedzi(takżekomunikatyniewerbalne).Nieporównaniemniejszą
wartośćprzedstawiawywiadprasowy,itonietylkodlatego,żebrak
wniminformacjioreakcjiniewerbalnejrozmówców(niekiedyumie-
szczanesądidaskalia,naprzykład:„[śmiech]”,„[cisza]”),aległówniedla-
tego,żewywiadprasowypodlegaautoryzacji,któramożeznacząco
zmienićpierwotnykształtrozmowy.Niejakopośrodkusytuujesięwywiad
5Wprawdzietermin„rozmówca”odnosisiędodziennikarzaijegogościa,jednakże,
abyzachowaćprzejrzystośćwywodu,zdecydowałamsięnaokreślanienimtylkoosoby
udzielającejwywiadu.
6M.Wojtak,Gatunkiprasowe,Lublin2004.
8
