Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pozwalającychnawykorzystaniewynikówtychmodeliimetoddoodpowiednich
zastosowańpraktycznych.
Wmetodachocenyniezawodności(prognozowanej)systemudominujądwa
głównepodejścia(grupymetod):analityczneisymulacyjne.onerównieczęsto
używaneprzyoceniewystarczalności(adequacy)systemówelektroenergetycznych.
Metodyanalitycznepolegająnaobliczaniuwskaźnikówniezawodnościzod-
powiedniegomodelumatematycznego.Zbiórokreślanychwskaźnikówjestwięc
pochodnąprzyjętegomodeluizbiorudanychwejściowych.Zasadniczyproblem
stanowiąprzyjmowanezałożeniaupraszczające9którychefektjestczęstonieznany.
Metodysymulacyjne9znanerównieżjakometodyMonteCarlo9polegająna
oceniewskaźnikówniezawodnościdziękisymulacjilosowegozachowaniasię
systemu.Możnawyróżnićdwiegrupymetodsymulacyjnych:niesekwencyjne
isekwencyjne(szeregowe).Wmetodachniesekwencyjnychkażdyodcinekczasu
jestrozpatrywanyniezależnie;niemożnawięcmodelowaćkorelacjiczasowych
czynastępstwazdarzeń.Wmetodachsekwencyjnychczasijegopodokresy
traktowanechronologicznie.Jesttookupionedłuższymczasemobliczeń.
WobupodejściachnapoziomachHLIIiHLIIIsystemuelektroenergetycz-
negooceniasięwystarczalnośćsystemu9wykorzystująckoncepcjępokazanąna
rys.1.109tzn.stosującwynikirozpływumocydoidentyfikacjistanówdeficy-
towychiocenyefektówdziałańzaradczych(restytucyjnych).Pozwalatookre-
ślićgłębokośćstanówdeficytowychsystemu.NapoziomieHLInieuwzględnia
sięzakłóceńwsiecielektroenergetycznej9azatemidentyfikacjastanówdeficyto-
wychsystemuodbywasiębezpośrednio-bezliczeniarozpływumocy.
Rys.1.10.Koncepcjaocenystanówzakłóceniowychsystemuelektroenergetycznego
25