Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wrógzawszewchodzi,
wyważającdrzwi
Śniłamisięwojna.Ratowałemdziecizdomu.Tobyłład-
nydom,zbiałymidrzwiamiidużymoknem,zaktórym
widniałypożółkłatrawaikłosyzbóż.Byłyczęściowozde-
ptane.Niektórejeszczekołysałysięnawietrze.Wróg
miałnadejśćzkierunku,naktórywychodziłookno.Nie
wiem,kimbyłtenwróg.Wdomubyłyzemnądzieci.
Zamknąłemdrzwinaklucz,choćzdawałemsobiesprawę
ztego,żeprzecieżdlawrogatożadnaprzeszkoda–za-
mekwdrzwiach.Itaktuwejdzie.Wrógzawszewchodzi,
wyważającdrzwi.Wtymśniemiałembroń.Nigdywcze-
śniejmisięnieśniła.Tobyłpistolet–nieznamsięnatym
zupełnie−taki,którymożnazobaczyćwflmachsprzed
lat.Pomyślałemsobie,żewszystkobędziedobrzeiwte-
dysięobudziłem.Zaoknemtrwaławojna.Jakśnieżna
kula−zbierałapodrodzecorazwiększepokładywiary,
nadzieiimiłości.Zabierałajezesobąiprzygniatała,nie
zostawiającnicopróczzatartychśladównaszychstóp.
Byłytujeszczeprzedchwilą.Wszyscytowidzą,patrząc
7
