Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Biblia,ekumenizm,duchowość.Wposzukiwaniujednościchrześcijan
InaczejBibliazostajetylkozabytkiemkultury,ajejczytanienieprzyniesieocze-
kiwanychskutków.
Wtymkontekścieniedziwifakt,żekażdywięcchrześcijanin,niezależnie
odprzynależnościkonfesyjnej,wezwanyjestdoosobistejrelacjizBogiemprzez
JezusaChrystusa,zgodniezprzesłaniemśw.Jana:
życieobjawiłosię.Myśmyjewidzieli,onimświadczymyigłosimywamżyciewieczne,
którebyłowOjcu,anamzostałoobjawione-oznajmiamywam,cośmyujrzeliiusłyszeli,
abyścieiwymieliwspółuczestnictwoznami.Amiećznamiwspółuczestnictwoznaczy:
miećjezOjcemiJegoSynemJezusemChrystusem(1J1,2-3).
KluczowedlatejrelacjisąwiarawJezusaChrystusa,Boga-człowiekaiprze-
żywaniewłasnegożyciawsprzężeniuduchowegoifizycznego(doczesnego)wy-
miaru.Toinkarnacyjny(chrystologiczny)charakterchrześcijańskiejduchowości
(Szymik,2000).
1.2.Razem,choćzróżnymiakcentami
ChrześcijanieceniąPismoŚwięte,choćwodmiennysposóbpojmująjegomiej-
scewżyciuKościołaiposzczególnychwiernych.DlaKościołakatolickiegoPismo
ŚwięteiTradycja3sąściślezesobąpowiązane.SobórWatykańskiIIprzypomniał,
żenŚwiętaTradycjaiPismoświęteściślełącząsięzsobąiprzenikająłwypływają
ztegosamegoBożegoźródła,zespalająsięjakbywjednoizmierzajądojednegocelu”
(SobórWatykańskiII,2008b:9).Niesątodwaźródłaprawdyanijakieśprzeci-
wieństwa.Doktrynakatolickaakcentujewzajemnesprzężenietychelementów,
coumożliwiaDuchŚwięty:nŚwiętaTradycjasłowoBoga,powierzoneApostołom
przezChrystusaPanaiDuchaŚwiętego[ł],abywswoimprzepowiadaniuoświe-
caniDuchemprawdy,wierniegostrzegli,ukazywalijeiszerzyli”(tamże).Wo-
bectegodlaKościołakatolickiegoSłowoBożemawielkieznaczenie,choćzawsze
przyjmowanejestonowkontekściewspólnotowym,któryłączysięzwymiarem
osobistym.DlategopierwsząprzestrzeniąprzyjmowaniaSłowaBożegoikształto-
waniaduchowościjestliturgia.Posoborowareformaliturgicznadowartościowała
PismoŚwięte,wprowadzającwięcejbiblijnychperykop:wniedzieleiuroczysto-
ściprzewidzianesądwaczytania(zeStaregoizNowegoTestamentu;wokresie
3Niechodzityleozwyczajeczyludzkietradycje,choćoczywiściemająoneswojeznaczenie,
aleocałedziedzictwowiaryijejzrozumienia,będącegodaremDuchaŚwiętegodoprowadzającego
doprawdy,dopogłębienia.TakrozumianąTradycjętworzynauczaniesoborów,synodów,liturgii.
Cechąjestjejpublicznycharakterorazotwarcienarozwój.Odróżnićjątrzebaodrozmaitychtrady-
cjiteologicznych,dyscyplinarnych,liturgicznychczyduchowych.Więcejokatolickimrozumieniu
Tradycjizob.Morales,2006:171-194.
|17|
