Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Głupstwo,stosuneczki.Doczterdziestegopiątego
rokużyciaprzesiedziałabezgroszawstaropanieństwie,
aterazwyskoczyłazategovonLembkeicałyceljej
życia–tozrobićzniegoczłowieka.Obojeintryganci.
–Mówią,żestarszajestodniegoodwalata.
–Opięć.MatkajejwMoskwieobijałamojeprogi.
Wpraszałasiędomnienabale,jeszczezażycia
WsiewołodaNikołajewicza.Jakołaskęprosiła.
Atapannicaczęstodobiałegoranasiedziwkącie,nie
tańcząc,zeswojąopalowąmuchąnadczołem,toteż
nierazotrzeciejnadranemposyłałamdoniejzlitości
pierwszegokawalera.Jużmiaładwadzieściapięćlat,
awciążjąwożonowkrótkiejsukiencejakdziewczynkę.
Przyjmowanieichzaczęłouchodzićzanieprzyzwoitość.
–Tęmuchęwidzęjakżywą.
–Mówiępanu,przyjechałamiodrazuwpadłam
naintrygę.CzytałpanprzecieżprzedchwiląlistPraskowii
Iwanowny?Cóżmogłobyćbardziejwyraźnego?Acóż
zastaję?TaidiotkaDrozdowa–zawszebyłaidiotką
–patrzynamniezezdziwieniem.Pytaniby,
pocoprzyjechałam.Niechpansobiewyobrazi,jakbyłam
zdziwiona.Patrzę,atusiękręcitaLembke,azniąkuzyn,
siostrzeniecnieboszczykaDrozdowa.Rozumiepan?Rzecz
prosta,momentalniewszystkonaprawiłamiPraskowia
Iwanownaznówpomojejstronie–alecozaintryga,
cozaintryga!
–Którąjednakpaniprzezwyciężyła.O,zpani
praw​dziwyBismarck!
–NiebędącBismarckiem,potrafięprzecieżodróżnić
fałszigłupotę.TaLembketofałsz.PraskowiaIwanowna
togłupota.Rzadkowidywałamtakospałebabsko,
nadomiarnogijejpuchnąijeszczedotegojestpoczciwa.
Cóżmożebyćgłupszegoniżpoczciwydureń?
–Dureńniepoczciwy,
mabonneamie,
dureń
niepoczciwyjestjeszczegłupszyodpoczciwego
–szlachetnieoponowałStiepanTrofimowicz.
–Możetoiracja.PamiętapanLizę?
–
Charmanteenfant
![35]
–Teraztojużnie
enfant,
leczkobieta,