Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WPROWADZENIE|11
życiu.Przyjmujemyrolęnarratora,któryprowadzisiebie,słuchacza,czytelnika
pozakamarkachwłasnegożycia.Jegoopowieśćprzybliżapostaćczłowieka,który
przeżył,doświadczyłmomentytakradosne,jakitraumatyczne.Odnajdujemy
wopowieścifragmenty,którełącząnaszinnymiludźmi.Stajemysiędlasiebie
bliscy.Twojaopowieśćjestpoczęścimojąopowieścią.TyiJaspotykamysię
wświecie,którywystawiłnasnapróbęistnienia,pozwoliłnamdoświadczaćbólu
icierpienia,dałnamrównieżpoczucieszczęściaispełnienia.
Wświecieopowieściodkrywamysiebie.Jesteśmydlasiebiezagadką,która
wymuszananasposzukiwanieodpowiedzinafundamentalnedlanaszegoży-
ciapytania.Stawiamyzatempytanieipróbujemyuzyskaćodpowiedź.Niejest
towcalezadaniełatwe.Wymagaonogotowościdozmierzeniasięzcodzien-
nymitroskami,kłopotami,rozterkamiwłasnegożycia.Wtymposzukiwaniu
niejesteśmysami.Towarzysząnaminniludzie,dlaktórychjesteśmyważni,
znaczący.Onichcąbyćbliskonas.Pragnątowarzyszyćnamwodkrywaniusa-
mychsiebie.StądteżpytanieOlgiTokarczuk(2020,s.157)nskądnarrator«wie»
otym,coopowiada”
,poddajępodindywidualnynamysłirefleksjeczytelnika.
Próbaodpowiedzinatojakżeważnepytaniepojawiasięnakartachniniejszej
książkinmiędzywierszami”
.Nienarzucamjednakswojejodpowiedzi.Pragnę,
abyczytelniksam,beznacisku,wywieraniaprzezemniewpływuposzukałswojej
odpowiedzi.Istotategożpytaniaprowadzidozagłębieniasięwewłasneistnienie,
codzienneegzystowaniewprzyjętejbądźnarzuconejprzezinnychroli.Wiedzieć
zatem,tomóczdefiniowaćto,codoświadczyliśmy,coprzeżyliśmywkontaktach
zinnymiludźmiisamymsobą.MojeJamówidomnie,ujawniamojeziemskie
istnieniezróżnychperspektyw.Pragnie,abymotworzyłsięnato,codotejpory
niezostałoujawnione,aujawnionebyćpowinno.
Wypełnieniopowieściamiożyciuswoimiinnychoglądamyświatzróżnych
perspektyw.Pobudzamyrefleksję,motywujemysiędodziałania,akcentujemy
ważnośćbiograficznychprzeżyć.Odkrywamyosobistąwartośćopowieści,stwa-
rzamydlasiebiesamychszansęnasamodoskonaleniesię,samorozumienie,
wyznaczaniekolejnychzadań,angażujemysiędoustawicznejpracynadsobą.
Przeżyciewyjątkowych(dlanarratora)zdarzeńwyzwalapotrzebęopowia-
dania.Wtakiejsytuacjinosobistahistoriażyciastanowiświadectwojedności,
odrębnościiwyjątkowościosobowego«ja»[ł]jestniepowtarzalnymdoświad-
czeniemegzystencjalnejkonfrontacjizeświatemokształtwłasnegolosu[ł]
nieustannymitwórczymprocesembudowaniaintegralnejtożsamości”(Teusz,
2010,s.151).Opowieśćprowadzikupotrzebieintegracji,odkrywaniaJa,wktó-
rymto,coobce,stajesięprzyjazne,to,cozakurzone-wystawionenawidoczne
miejsce.Opowieśćdajewolność.Pozwaladoświadczaćsiebie,poczućsiępod-
miotem,sprawcąwłasnegożycia.