Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22|PomorzeZachodnieprzedmisjąbiskupabamberskiego
PewnąistotnąinformacjędajeThietmar,mówiącoposelstwieWoliniannadwór
królaHenrykadoRatyzbonyw1007roku.TooniwrazzposłamiLucicówiJaro-
mirastwierdzili,żejeżelikrólnadalbędzieutrzymywałprzyjaznestosunkizBole-
sławem,niemożeliczyćnaichwierność66.Historycyuważają,żeWolinianiezdołali
wtokuwyprawywojsklucickichiniemieckichnaPolskęwsierpniu–wrześniu1005
rokuzrzucićzsiebiezwierzchnictwopolskieizostaliobjęciskutkamizawarciapoko-
jupodPoznaniem(październik1005roku)67.
Aleczyutrataziemiwolińskiejimplikujerównieżutratęziemikołobrzeskiej?
Jeżelijednakuświadomimysobie,żejeszczewtymczasiePomorzepozostawało
naetapiewieloplemiennegoustrojuterytorialnego,tozachowanieWolinianwRa-
tyzbonieniedowodziwcale,żespodzwierzchnościpolskiejwypadłyinnetamtejsze
terytoriaplemienne.WażniejszymargumentemdowodzącymutratyPomorzabyło-
bystwierdzenierównoczesnegoupadkubiskupstwakołobrzeskiego.Faktpojawienia
sięReinbernaw1004rokuwCzechachniemożebyćwykorzystanyjakoargument
wtejsprawie,albowiemdopierow1005rokunastałyokolicznościstwarzającespo-
sobnośćdozrzuceniapolskiegozwierzchnictwanaPomorzu.DopieropodróżRein-
bernanaRuśw1013roku,worszakucórkiksięciaBolesława,wydajesięświadczyć
ozałamaniusięjegojurysdykcjiwdiecezjikołobrzeskiej.Kiedytomogłonastąpić?
Bezspornegodatowaniaustalićniemożna.Nadtonienależyprzenosićsytuacjipo-
wstałejwtychlatachprzyujściuOdrynaterenynadwiślańskie.
Znamiennejestrównieżto,żew1008rokuabpBrunoudałsięwścisłympo-
rozumieniuzBolesławemChrobrymdojegosiostrzeńca,królaszwedzkiegoOla-
faSkotkonunga.Wynikaztego,żemusiałistniećjakiśbezpośrednikontaktPolski
zwybrzeżemBałtykuizeSzwecją.DotegocelumógłsłużyćzarównoportwKoło-
brzegu,jakiwGdańsku68.OzałamaniusiębiskupstwawKołobrzegumożnazatem
mówićwokresie1007–1013.
ZygmuntSułowskiuważa,żeupadekwładzyBolesławaChrobregonaPomo-
rzuZachodnimprzed1013rokuniemasilniejszychpodstaw.Thietmarmówizaś
w1015rokuoobronieprzezChrobregoliniidolnejOdry,anieWartyczyNoteci.
66
KronikaThietmara,VI,33.
67
G.Labuda,Początkidiecezjalnejorganizacji,s.31zprzyp.40.
68
Tamże,s.33.
