Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Marzenieoarchitekturze
15
Tymczasemwlipcu1945rokurodzinaKardaszewskichpodjęładecyzję
oprzeprowadzcedoLublina,gdzieBolesławrozpocząłnaukęwgimnazjum
iliceumimlJanaZamoyskiegolByłwyróżniającymsięuczniem,oczym
świadczyćmożefakt,żewrokuszkolnym1948/1949oraz1949/1950
pobierałstypendiumpaństwowelWolneodnaukichwilespędzałnawę-
drówkachzołówkiemiszkicownikiemwrękuprzemierzałlubelskąsta-
rówkę,rysującmalowniczezaułkiizabytkowąarchitekturęlPierwszeprace
zdradzaływprawnąrękęiokomłodegorysownikalProfesorodrysunku,
naktórymzrobiłyonedużewrażenie,namawiałswegoucznia,byporzucił
marzeniaoprojektowaniubudynkówispróbowałswychsiłnaAkademii
SztukPięknychlDaremnielMłodyKardaszewskinieposłuchałradpe-
dagogajegocelembyławyłączniearchitekturalPouzyskaniupromocji
doklasymaturalnejprzyjętyzostałwszeregiZwiązkuMłodzieżyPolskiejl
Egzamindojrzałościwroku1950zdałzwyróżnieniemdyplomemprzo-
downikanaukiipracyspołecznejlDziękitemuzwolnionyzostałzegza-
minuwstępnegonaWydziałArchitekturyPolitechnikiWarszawskiej,pod
warunkiemuzyskaniapozytywnejocenyzegzaminupraktycznegozry-
sunkulDlautalentowanego,powszechniechwalonegomłodegorysownika
pokonanietejprzeszkodyniestanowiłowiększegoproblemu,aegzamin
byłjedynieformalnościąl1października1950rokuBolesławKardaszew-
skirozpocząłwstolicystudianawymarzonymkierunkul