Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Niespieszsię
Zgodniezjednązpodstawowychzasadpodejściawspółczującegoumysłu
zrozumienienapoziomieintelektualnymniekoniecznieprowadzidozmiany
emocjonalnej.Innymisłowy,choćnapoziomieintelektumożemy
wiedzieć,żejesteśmykochaniiakceptowani,tojednaknapoziomieemocjonalnym
możemytegonieodczuwać.Wielećwiczeńzamieszczonychwtejksiążce
manaceluzmniejszenieowejprzepaścimiędzymyśleniemaodczuwaniem,
niemniejjednakwichramachmożeszzrobićjeszczecoś,comapotencjalnie
największąsiłęoddziaływania:poświęcićczasnarefleksjęipozwolić,byto,czego
udałocisięnauczyć,„zapadło”wciebie.Mówiącinaczej,zastanawiajsię,wjaki
sposóbto,oczymczytasz,odnosisiędociebieitwojejsytuacji,robiącwtymcelu
regularneprzerwy(trwającekilkasekund,minut,godzinalbodłużej).
Ponadtosporządzajzapiskidotyczącetegoprocesu.Cośtakprostegojakrobienie
notatekipóźniejszeichprzeglądaniemożepomócjeszczebardziejzmniejszyć
przepaśćmiędzytym,oczymwiesz,atym,jaktoodczuwasz.
Przygotowaniepraktyczne
Książkazawierawieleformularzy,którychanglojęzycznewersjeznajdziesztakże
nastronie:www.compassionatemind.co.uk.Dodatkowozachęcamcię
doprzygotowaniadziennikabądźnotatnika,wktórymbędziesznabieżąco
sporządzaćnotatkiizapisywaćswojeprzemyślenia.Takidziennikmożeszrównież
wykorzystaćwprzypadkućwiczeńpolegającychnapisaniuwspółczującegolistu.
Wieleosóbzapomocnewwykonywaniućwiczeńuważaposługiwaniesię
konkretnymdługopisemlubołówkiem.Mnieosobiściedługopisykojarząsięzpracą
ipisanienimiwywołujeumniezwiązanewłaśniezpracąmyślilubuczucia.Dlatego
zapiskiwdziennikuzawszesporządzamprzyużyciucienkopisu.Traktujwszystkie
formularzejakonarzędzia,którewspierającięwbudowaniupewnościsiebie.
Wnadchodzącychlatachbędąciprzypominać,jakdalekoudałocisięzajśćnatej
drodze,orazpodpowiedzą,którepraktykibyłobydobrzekontynuować.
Układksiążki
Poradnikmożnapodzielićnadwiegłówneczęści.Pierwszaczęśćjestpoświęcona
omówieniupojęciapewnościsiebiewkontekścieewolucji,biologiiidoświadczeń
życiowych.Składająsięnaniąrozdziały1–3.Drugaczęśćzawieraćwiczenia,które
pomagająbudowaćpewnośćsiebiezwykorzystaniemsamowspółczucia.
Wostatnimrozdzialeznajdzieszzachętędorefleksjinadtym,którepraktyki
okazałysiędlaciebiebardziejpomocne,copozwolicikontynuowaćwprzyszłości
pracęnadpewnościąsiebie.Temusłużytakżeformularz„Podsumowaniepraktyki
osobistej”(zob.dalej),któryzawieralistęwybranychćwiczeń.Wodniesieniu
dokażdegoćwiczeniazanotuj,wjakimstopniuokazałosięonopomocne,atakże
wszelkieuwagi,któremogącisięprzydaćwprzyszłości.Niektórećwiczeniamożesz
zdecydowaćsięwykonywaćcodziennielubcotydzień,innezaśrzadziej[2].
Wreszcie,choćsamopomocbywaskuteczna,tojednakwpewnych
okolicznościachokazujesięniewystarczająca.Niejesttopowóddowstydu
–towłaśniedlategoprzyjacieleiczłonkowierodzinyzwierzająsięsobie,aja
itysiąceinnychpsychoterapeutówmamypracę.Wtakimprzypadkunajlepiej
pomożemysobie,proszącopomocinnych(przyjaciół,członkówrodziny,specjalistę)
lubjąodnichprzyjmując.Jeśliuważasz,żepotrzebujeszpomocyspecjalisty,
