Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdziałpierwszy,
wktórymPanKickicekrozwalatelefon
Kléberzerknąłzukosanabrata.Bystrzakpółgłosem
naśladowałdźwiękdrzwiwwagoniemetra:„Piii…klap”.
Nastacjiwsiadłmężczyznaizająłmiejsceobok
Klébera.Trzymałnasmyczyowczarkaniemieckiego.
Bystrzakniespokojnieporuszyłsięnaławce.
—Panmapsa—powiedział.
Właścicielowczarkazmierzyłwzrokiempasażera,który
sięodezwał.Byłtomłodymężczyznaoszerokootwartych
jasnychoczach.
—Panmapsa—powtórzyłBystrzakcorazbardziej
podniecony.
—Tak,tak—potwierdziłKléber,usiłującprzywołać
godoporządkuzmarszczeniembrwi.
—Mogęgopogłaskać?—zapytałBystrzak,wyciągając
rękędopsa.
—Nie!—warknąłKléber.
Mężczyznakolejnopopatrzyłnabraci,jakbyoceniał
sytuację.
—Jamamkrólika—zwróciłsiędoniegojasnooki.
—Nieodzywajsiędoludzi,którychnieznasz
—upomniałgoKléber.Poczymzdecydowanymtonem
powiedziałdoczłowiekazpsem:—Przepraszampana,
onjestniedorozwinięty.
—Gu-pek—sprostowałjasnooki,rozdzielającsylaby.
Mężczyznasiępodniósłibezsłowapociągnąłpsa
zasmycz.Wysiadłnanastępnejstacji.
—Dupek—mruknąłKléber.
