Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ekonomicznych,aletakżecowydajesięzadaniemnadekady
reorganizacjąwzorcówzachowańwynikającychztradycjiikultury.
Według
Le
(2003)
wyzwaniem
stało
się
zaadoptowanie
konfucjanizmudoregułgospodarkirynkowej;wprowadzeniem
zasadbazującychnanaukachścisłychwróżnychformach
aktywnościgospodarczejipozbyciesadministrowaniapoprzez
władzęosobistą(renzhi).Wkonsekwencjiogólnieznanena
Zachodziezasadyekonomiitakiejak:działalnośćgospodarczato
rodzajdziałalnościspecznej,którejcelemjestmaksymalizacja
zysku;każdymaprawoosiągaćkorzyścidlasiebiesamego;
gospodarkarynkowajestśrodkiemdoosiągnięciatychcelów,w
Chinachmusiałyzostaćodkrytenanowo.
WedługGuoRongxing(1999)systemgospodarczyChińskiej
RepublikiLudowejprzechodziłprzezsześćetapów.
1.gospodarkacentralnieplanowana(do1978r.),
2.gospodarkagłówniecentralnieplanowanazmarginesowymi
elementamirynku(1978–84),
3.gospodarkatowarowazelementamicentralnegoplanowania
(1984–87),
4.socjalistycznagospodarkatowarowa(1988–89),
5.kombinacjagospodarkicentralnieplanowanejzgospodarką
rynkową(1989–91),
6.socjalistycznagospodarkarynkowa(od1992r.).
ChińskagospodarkaodmomentupowstaniaChRLw1949r.do
roku1978byłagospodarkącentralnieplanowaną,choćjej
centralizacjabyłaznaczniemniejszaniżwinnychpaństwach
socjalistycznych,główniezprzyczynzacofaniacywilizacyjnego.
Centralneplanowaniewymagałostworzeniaodpowiedniegoaparatu
sterującego,codladużego,wwiększościrolniczegoizacofanego
krajustanowiłonieladawyzwanie.
ZadatęrozpoczęciareformgospodarczychwChinachprzyjmuje
sięrok1978.PolitycznadecyzjaautorstwaDengXiaopingazapadła
podczasobradtrzeciegoplenumXIZjazduKomitetuCentralnego
KomunistycznejPartiiChin.Denguznał,żejedyniezapomocą
głębokichprzemiansystemowychiotwarciasięnaświatChinybędą
zdolneosiągnąćwysokiwzrostgospodarczy,awkonsekwencji