Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Wpodsumowaniubadanianapisano:„Wrezultacie
ludzieczęstoprzeszacowująznaczenieumiejętności
iniedoceniająroliszczęścia,mylącwswoichkontrfak-
tycznychwyobrażeniachszczęściezumiejętnościami”.
Itakwłaśnieosobomzarządzającym,któreprzeważnie
niespecjalniewyróżniająsiępodwzględemumiejęt-
nościczytalentu,płacisięmilionydolarówinagradza
sięjeniesłabnącąsławąwświeciebiznesu,aichpo-
zbawieniszczęścia,częstoniezwłasnejwiny,koledzy
poniżaninormalnąpensjąipoczuciemporażki.Dalej
wewnioskachzbadaniaczytamy:„Wtymwłaśnietkwi
źródłonieadekwatności:działaniapodejmowanewdo-
brejwierzeczykompetentnimenedżerowieobwiniani
zaporażki,naktóreniemająwpływu,podczasgdy
działaniapodejmowanewzłejwierzelubniekompe-
tentnimenedżerowienagradzanizaosiągnięcia,na
któretakżeniemająwpływu”4.
Autorzybadaniaprzytaczająpomyślnąhistorię
BillaGatesa,któryprzyznaje,żejegosukcesmożna
przypisaćseriiniewiarygodniefortunnychwydarzeń.
Naprzykładurodziłsięwzamożnejrodzinie,która
opłaciłamuprywatnąedukacjęwjednejznielicznych
placówek,którewlatachsiedemdziesiątychXXwieku
4
C.Liu,M.deRond,Goodnight,andgoodluck:Perspectiveson
luckinmanagementscholarship,AcademyofManagementAnnals,2016,
t.10,nr1,s.409–451.
16