Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
5
MatceEzechiaszabyłonaimięAbijja–córka
Zachariasza
2Krl18,2
A
auu!−krzyknąłIzajasz,gdyzamykającciężkie,
dębowedrzwiwinnejpiwniczki,przyciąłsobiekciuk.
Żonglującdwomabukłakamiegipskiegowina,włożył
pulsującybólempalecdoust.Tojużkolejnywypadek
odczasu,gdyIszmaiEzechiaszstalisięprzedmiotem
jegociągłejtroski.Dlaczegodziecimusząpłacić
zakatastrofalnewskutkachdecyzjedorosłych?
–Możejewezmę,zanimzatnieszsięwstopęalbo
zderzyszześcianą?−zapytałaAja,pojawiającsięnagle
tużobok.Kiedyśniebyłatakazadziorna.Możetojej
sposóbnaprzetrwanieubokuswegomęża-proroka
Jahwe.Ibycieprzyjaciółkąkrólowej.
–TrzebabyłowziąćIszmędoEzechiaszadopałacu.
PocozapraszaćtuAbijję?Cobędzie,jakzechcezwiedzić
naszdom?
Żonaprorokapodałabukłakikobietomidalej
przygotowywałatacęzowocami.
–Odkądwprowadziliśmysiędotwojegodomu,była
tujużdziesiątkirazyinigdyniechciałazwiedzać.
Izajaszoparłsięodrzwichroniąceichdługoskrywaną
tajemnicę.Tajemnicę,którąnawetdomownikom
