Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Sukcesważnyjestwżyciu
ipopadaławbłogostan,gdywchodziłnascenęjejukochany
Poeta–LeszekHerdegen.
GrałateżPanizeswoimbyłymrektoremTadeuszemBur-
natowiczem.
11
W„Powrociedodomu”Pintera.Naszacownejscenie
TeatruSłowackiegotobyłoobrazoburczeprzedstawienie.
Oburzonestarszepaniewychodziłyzwidowni.Asprawcą
tegofermentubyłpełenzapałuiświetnychpomysłówJe-
rzyGoliński,któryprzyjechałdoKrakowaposukcesachna
Wybrzeżu.RektorBurnatowicz,dziekanFulde,MaciekNo-
wakowski,JurekSzmidtiWojtekZiętarski–pięciupanów
ijagraliśmywtymprzedstawieniu.Zżadnymznichnie
mogęjużspotkaćsiętutaj,pogadać,napićsięwina.„Niema
ich–myślęimarzę,widzęichwduszyteatrze...”.Tęsknomi
dotychludzi,dotychczasów,gdyteatrbyłdrugimdomem,
wktórymwszyscywszystkoowszystkichwiedzieli,np.że
piesekjestchory,żekotuciekł,aTeresajestpodochroną,
bobędziemiaładziecko.Opiekunemtejrodzinybyłdyrek-
torBronisławDąbrowski.Jakiegoformatubyłtoczłowiek,
niechzaświadczyzdarzeniezNinkąSkołubą.Kiedyśpan
dyrektorbardzosięzdenerwował,żektośprzeszkadzamu
rozmowąnasceniewczasiepróby„KrakowiakówiGórali”,
iobruszonyzganiłwbardzoostrychsłowachwłaśnieNin-
kę;grałyśmytamniewielkierólki.Wszyscypołożyliuszypo
sobie,alepotemktośpewniepoinformowałdyrektora,żeto
innaosobazakłóciłapróbę,ibyłamnastępnegodniaświad-
kiem,jakdyrektor,starszypan,zbukiecikiemkwiatkówtę
„smarkulę”przepraszał.
Zaczęliśmyod„Słowackiego”,wktórymbyłaPanido
1973roku,alechciałemjeszczewrócićdowyboruKrakowa
jakomiastastudiów.ZrodzimegoTczewabyłoPaniprzecież
bliżejdoWarszawy?
