Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
1
Dniadwudziestegoósmegostyczniatysiącdziewięćset
czterdziestegoczwartegorokuprzyjechałoprozaiczniezLiverpoolu
doLondynutrzechmężczyzn.Właśniezmierzchało.
Owychtrzechwysiadło,jakbyli,wmiękkichflanelowych
ubraniach.ZadymionydworzecEustonu,podbitymiłozachodem
słońcajakczerwonymaksamitem,zaświecił,poczympogrążyłsię
wciemności.Podbłękitnymdachempanowałomimostyczniaciepło
ipłaszczezimowe,jeszczezEgiptu,ciążyłytrochętrzem
mężczyznom.Bylitozwyczajnipasażerowie,nieżadnidelegaci
Apokalipsy.
PociągmimowojnyprzyszedłnaEustonzmałymopóźnieniem.
Wysapałsięzparywoszklonejremizie.
Przybylimężczyźnistanowilizupełnieprzypadkowątrójkę.
SpotkalisięwSuezie,wporcie.Zportupłynęlirazempierwszym
wokresiewojnyogromnymkonwojemzEgiptuprzezGibraltar
doAnglii.
Pierwszyprzybyszbyłinżynieremkolejowym.Wwieku
przeciętnegopolskiegowiceministra,więcokołosześćdziesiątki.
InżyniernazywałsiępoprostuFranciszekMakutra.
Drugi,sławnypowieściopisarzKonradPowidło,urodziłsię
wHamburgu.WychowałiwykształciłwSzanghaju.Ostrogiliterackie
ipierwszepieniądzezarobiłwWarszawie.Podróżamijednak,nie
pisaniem.Wysyłanogowdobieradosnegozrywumocarstwowościdla
otarciasięwświecie,bomiałdwieważnezalety:nieurodziłsię
wPolsceibyłczłowiekiemkresówsięgającychażdoOceanu
Spokojnego.Pisarstwojegocenionomniej.Toteżnapisałtylkojedną
powieść.Historyczną.Ztegopowoduniemiałżadnychwrogów.
Przeciwnie,samychprzyjaciół.Teżzdwuprzyczyn.Raz,żeniktjej
nieczytał,drugie–modanagrzebaniesięwprzeszłościposiadała
wtamtychczasachsiłęiurokbromudlachoregonamrzonkiisenne
dziwadła.Powidłoczerpałztejminynautrzymanieprzezpiętnaście
lat.Dowódzdrowegorozsądku.
Trzeci,najmłodszy,aleteżkołoczterdziestki,byłautoremkilku
tomówpoezjiiszarej,surowejprozy.Najgłośniejszaznichbyła
