Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
izamordowanychwniemieckichobozachśmierci.Ich
zagładapozostawiłanieusuwalnyśladhańbynakartach
francuskiejhistorii.Czymożesiętopowtórzyć?Czy
nadszedłczas,byczterystasiedemdziesiątpięćtysięcy
ŻydówzamieszkującychFrancję,trzecianajwiększa
żydowskaspołecznośćnaświecie,kolejnyrazmusiała
gotowaćsiędoucieczki?
TakiepytanieHannahzawarławtytulekonferencji.
WieluczłonkówjejspołecznościopuściłojużFrancję.
Wubiegłymrokupiętnaścietysięcyemigrowało
doIzraelaicodzieńwyjeżdżalinastępni.Onajednak
niezamierzaładonichdołączyć.Niezrażona
przejawamiwrogościuważałasięprzedewszystkim
zaFrancuzkę,adopieropotemzaŻydówkę.Nie
potrafiłasobiewyobrazić,żemogłabymieszkaćgdzie
indziejniżwdzielnicyIV
.Niemniejuważałazaswój
obowiązekostrzecwspółbraciprzednadciągającym
sztormem.Niebyłotojeszcześmiertelnezagrożenie,
alegdypłoniedom,pisała,należyszukaćnajbliższego
wyjścia.
Skończyłaprzedpółnocą.Poprzeczytaniubrudnopisu
uznałajednak,żetonwypowiedzijestzbytostry,
anawetgniewny.Złagodziłaniecoagresywnąformę,
wzbogacajączarazemtekstopewneprzygnębiające
danestatystycznenapoparcieswoichracji.Wkońcu
przepisaławszystkonalaptopie,wydrukowałaiokoło
drugiejwnocyzdołałazasnąć.Budzikzbudził
jąosiódmejrano.Pijącdużykubekkawyzmlekiem,
powlokłasiępodprysznic.Potemwpłaszczu
kąpielowymusiadłaprzedtoaletką,przypatrującsię
wlustrzeswojejtwarzy.Kiedyśojciecwchwilibrutalnej
