Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TomaszPiec
RW2010
CzarnyApostoł
ciożercętam,gdziemazostaćużyty.Dlategojestempewien,żenaszprzeciwnikjest
bardzogroźnyidoświadczony,skoropotrafiposługiwaćsiętakimiczarami.Trzeba
byćgotowymnawszystko,botonapewnoniekoniec.
–Niekoniec?–Twarzkniaziabyłaterazczerwonazgniewu.–Jeszczenie
wszystko?!Czegomamysięspodziewać?Iskądwiesz,żetoniekoniec?
–Wróżbybyłyjednoznaczne–odezwałsięSzaratarisz.–Todopieropoczątek.
Chociażużyliśmynajsilniejszychwróżbimagiiprzywołania,naszprzeciwniknadal
pozostajenieznany.Toniebylekto.
–Albocoś–dodałAngousgone.
–Cowięcwypadanamczynić?–Lestekpotoczyłciężkimwzrokiempozebra-
nych.
–Wszystkozaczęłosięodtegonieszczęsnegorybakaipołowuwpółnocnejczę-
ściJezioraLednickiego–powiedziałNajwyższyKapłan.–Więctrzebazacząćtam.
–Przygotujędrużynęijutrooświcieruszamy.
–Nietrzeba,panie.–Szaratariszspojrzałnaswojegotowarzysza,któryskinął
głową.–Samisiętymzajmiemy.Wtymczasiewasiwojowiemusządokładnie
sprawdzaćwszystkichobcych,którzypojawiająsięwosadzie.
–Ajeżelizobacząkogośpodejrzanego?
–Majągoodrazuzabić.
Ranekbyłdośćrześki.Chociażnaniebieniskowisiałychmury,Szaratariszwiedział,
żeniebędziepadało.KiedytylkoprzedostalisięzAngousgonenapółnocnykraniec
jeziora,postanowilisięrozdzielić.Wróżbitawyczuwał,żecałemiejscewręczwibruje
odzłejaurymagicznej.Teziemiebyłyprzeklęte,bezżadnychwątpliwości.Zgodnie
zwcześniejszympostanowieniemjedenmiałskierowaćsięnawschód,druginaza-
chód.PozatoczeniułukuwyznaczylisobiespotkanieprzystołbieChwostka.
–Pamiętasz?–mruknąłAngousgone.–Tobyłaciężkawalka.
27
