Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
TadeuszKutrzeba,stanowiłjednakdlapaństwapolskiego
koniecznośćstrategiczną38.
Oddrugiejpołowylattrzydziestychjednym
znadrzędnychcelówPolskibyłoodmrożenie,anastępnie
zacieśnieniewspółpracymilitarnejzFrancją.Nad
Sekwanązabieganoteżopomocfinansowąwrealizacji
przygotowywanegoplanumodernizacjiirozbudowy
polskichsiłzbrojnych.DlaIIRzeczypospolitejgroźnebyło
przyjęcieprzezParyżdefensywnejdoktrynywojennejoraz
zbytniawiaraw„cudownąmoc”liniiMaginota.
OdrzucanopropozycjeWarszawyzmierzające
douściśleniawzajemnychzobowiązańsojuszniczych,
anawetdążonodoograniczeniaobowiązujących.Jesienią
1938r.weFrancjibranopoduwagęmożliwośćzerwania
przymierzapolityczno-wojskowegozPolską.Pretekstem
małobyćstanowiskoIIRzeczypospolitejwobec
Czechosłowacjiisposób,wjakiodzyskanoŚląsk
Zaolziański.Jednakzpowoduobaw,iżwypowiedzenie
sojuszudoprowadziłobydopodporządkowaniaPolski
Niemcom,odstąpionoodtegopomysłu39.Francja,
podobniejakwieleinnychpaństweuropejskich
niezorientowanychwszczegółachdziałańpolskich,uznała
stanowiskozajętewobecPragizajawnewspółdziałanie
zIIIRzeszą.
UproguIIwojnyświatowejFrancjaniebrałapoduwagę
możliwościuderzenianaIIIRzeszęzaangażowaną
militarniewPolsce.WWarszawiesceptycznieodnoszono
sięzresztądowartościsojuszuzParyżem.Jużw1932
r.marszałekJózefPiłsudskioświadczyłfrancuskiemu
attachéwojskowemupłk.Charles’owid’Arbonneau
(mianowanemuwkrótcegenerałem),że„musimysię
miećnabaczności!Francjanasporzuci,Francjanas
zdradzi”40.Napoczątku1938r.szefwywiaduwojskowego
płkTadeuszPełczyńskistwierdził,że„liczenienazbrojną
pomocnaszegozachodniegosprzymierzeńcawrazie
istotnejpotrzebybyłobyznaszejstronyzbytnim
optymizmem”41.
