Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
mukiedykolwiekdaneinnejeszczezwycięstwaprócztego,które
właśnieodniósł.Ozmierzchunachodzigodobrzeznanamelancholia,
poczuciewinyiniższościpodobnedotego,któreporazpierwszy
dręczyłogonieustępliwiepodkoniec1800roku.Przezcałelatoowego
rokupowszechnaeuforiapobitwiepodMarengoniosłagojak
naskrzydłach;znajwiększymprzejęciemczytywałwbiuletynach
napływającerelacjezkampaniipółnocnowłoskiej:urządzano
fajerwerki,baleiiluminacje,akiedynadszedłdzień,gdyporaz
pierwszywolnomubyłowdziaćmundur,czuł,żejegożycienareszcie
ujętezostałowdoskonałyalboprzynajmniejdążącydodoskonałości
system,gdziepięknoigrozapozostająwzględemsiebiewścisłym
stosunku.Alepóźnajesieńprzyniosłamelancholię.Służba
garnizonowacorazbardziejgoprzygnębiała,Angelazdawałasię
faktycznieniezwracaćnaniegouwagi,wybuchłachoroba,razporaz
przypomocylusterka
badałzainfekowanemiejscaiwrzodywjamieustnejigardleoraz
plamynawewnętrznejstronieud.
UpoczątkunowegostuleciaBeylerazjeszczewLaScaliobejrzał
Ilmatrimoniosegreto,alechociażteatralnaoprawabyłaświetna,
aaktorkagrającaCarolinębardzourodziwa,nieudałomusię,jak
wówczaswIvrei,wyobrazićsobie,żenależydoczynnych
uczestników.Byłterazraczejtakbardzooddalonyodwszystkiego,
żemuzyka,jakwswoimmniemaniuponadwszelkąwątpliwość
odczuwał,złamałabymuserce.Oklaski,którezatrzęsłygmachem
operypospektaklu,wydałymusiękońcowymaktemzniszczenia,
niczymhukitrzaskkolosalnegopożaru,iprzezdłuższyczasnieruszał
sięzmiejsca,jakbyogłuszonynadzieją,żemógłbygostrawićogień.
Jakojedenzostatnichgościopuściłpotemgarderobę,wychodzącraz
jeszczespojrzałzukosanasweodbiciewlustrzeiwobliczusamego
siebiezadałporazpierwszyowopytanie,zktórymmiałsięborykać
przeznastępnedziesięciolecia–odczegoginiepisarz?Zewzględu
nateokolicznościwydałomusięfaktempełnymznaczenia,gdy
