Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
samąsiebie.Oczekiwanauniwersalnaludzkajednośćokazałasię
wielościąkulturinieprzekładalnościąjęzyków.Rozumdoszedł
doswegokresuizdekonstruowałswojewłasnepodstawy.Działania
mająceporządkowaćświatokazałysięźródłemnowych
niebezpieczeństwiryzyka,któregoniepotrafimyprzewidziećani
muprzeciwdziałać.Niepewnośćniejestjużwyłączniewrogim
innobytemrozumu,alejegonieodrodnymdzieckiem.Niektórzy–ci,
coostateczniezwątpili–nazywajątenstanponowoczesnością,widząc
wnimnowąepokę.Mniebliższajestinnaperspektywa,posługująca
siępojęciempóźnejnowoczesności.Charakterystycznecechy
współczesnegoświatatraktowanesątutajjakodalszafazarozwoju
nowoczesności,jejradykalizacja.Coś,zczympotrafimysobie
poradzić,jeślibędziemypodążalirozsądniedoprzodu,niepozwalając
nowoczesności–jakpowiedziałznanyniemieckisocjologUlrichBeck
–zadusićsięwłasnymianomaliami.ZygmuntBauman,prorok
ponowoczesności,radzinamzrezygnowaćzezłudzeń,żemożnadziś
być„prawodawcą”,ipoprzestaćnatrudnejroli„tłumacza”.Zamiast
ustanawianiastandardówprawdyidobrazająćsiępośredniczeniem
międzyrozmaitymiinnościami.Japróbujęodmiennejdrogi.Zpełną
świadomością,żeniemożnajużbyćprawodawcą,staramsię
wykroczyćpozarolępośrednikawkierunkuprojektu.Zobaczyć
Polskę,jakąmogłabysięstać.WciążjesttojednakPolska,kraj,który
półwiekuspędziłwkomunistycznejpoczekalni,abywreszcie
skonfrontowaćsięnietylkozobjawamiklasycznejnowoczesności,ale
jednocześniezjejpóźnomodernistycznąrewizją.Kraj,którywciążnie
rozegrałdokońcaswojejgryztradycją.
Zanimjednakzacznęotympisać,przedstawięteoretycznezaplecze
izałożenia,atakżedoświadczenia,któreokreślająmójsposób
korzystaniazliteratury.
