Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
JoannaKrajewska
JednajeszczerefleksjaGilliganwymagauwagiwmoimtekście.Psycholoż-
ka,omawiającseminariumnKobietyucządziewczęta,dziewczętaucząkobie-
ty”19,któregobyłainicjatorką,zwracauwagę,iżsposóbczytaniazbytczęsto
bywanarzędziemwładzy.Zdawałobysięprzeźroczysteideologicznienarzę-
dziapoetologiczne,którychaplikowaniadotekstuuczysięwszkołach,nie
pozwalająnawyrażanieczytelniczychodczuć.Autorkaprzywołujewypo-
wiedźjednejznauczycielekbiorącychudziałwseminarium,którąwartona
koniectegofragmenturozważańprzywołać.Rzecztyczysięwypracowania
jednejzuczennicnatematwierszaDocnotliwejdamyAndrewMarvella,któ-
rewcześniejsprawdzałyinnenauczycielki,zostawiającswojekomentarzena
marginesach:
Tomłodadziewczyna,siedemnastoletnia,niewinna,alebardzointeligentnadziew-
czyna.Kiedytoprzeczytałam,Bógmiświadkiem,wróciłamdotegowierszaodru-
giejwnocy.Onabyłaprzerażona–głosstarszegomężczyznyzwracającegosiędo
młodejdziewczyny.Ikomentarzedojejwypracowania.Wszystkiemówiły:tonie-
dobre,trója.Nieznazasadwersyfikacji,niezrozumiałażartobliwejwarstwywier-
sza,noicarpediem,carpediem.Działacałysystemoświaty.Coonjejmówi?
Zejdźdopodziemia,ukrywajsię,żebyprzeżyć,przynajmniejpókijesteśwsyste-
miealbodłużej20.
Przerażenienastolatkiniemogło–wramachsystemuoświatystawiającego
nazdobycieokreślonychkompetencjiczytelniczych–znaleźćujścia.Niech
cytattenstaniesięprzestrogąizaproszeniemdoodpowiedzinapytanie,jak
czytaćzkobietamiteksty,zktórychbohaterami(inaczejniżproponowany-
miprzezromansowefikcje)trudnosięutożsamić.
19nByćmożekobietyzapomniałyodziewczętach–piszeautorkaInnymgłosem–niepamiętająowła-
snychrezygnacjachpodczasdojrzewania–ostratachidoznanychkrzywdach.Dlategorelacjedo-
rastającychdziewczątzkobietamisąkluczemdopsychologiiipolitykioporu”(ibidem,s.128).
20Ibidem,s.129.
46
