Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Zpodobnąsiłąwduszysięzagości.
Gdywzrokoderwęodswojejpostaci,
Tęsknotasercewpiersiachrozpłomienia
Ikrewgoręcejwżyłachmiszkarłaci.
Snównajtajniejszychoglądamwcielenia,
Boczarpięknościwszystkowkrągprzemienia
Wszczęścieizachwyt,coprzychodziwgości
Doludziwłasnąmiłującychkrasę.
Pieśńdobiegładokresu.Wszyscywesołojejwtórowali,
aczkolwieksłowaniektórymdziwnewielcesięwydały.Późniejpląsali
jeszczezochotą,ponieważjednakwiększaczęśćkrótkiejnocyjuż
upłynęła,królowaoznajmiła,żepierwszydzieńsięskończył.Zapalono
pochodnieitowarzystwo,jakprzykazała,naspoczynekdokomnat
swoichsięudało.
KończysiępierwszydzieńDekameronuizaczynadrugi,wktórym,
podprzewodemFilomeny,mówisięotych,coprzeciwnymlosom
podlegając,przecież,wbrewnadziei,dopomyślnegoskutkusprawy
swojeprzywiedli.
1MistrzAlbert,prawdopodobnieAlbertZancari,doktorfilozofiiimedycyny,profesor
uniwersytetubolońskiego(żyłjeszczewr.1348),znanypozagranicamiWłochjako
AlbertusBononiensis.
2Madonna–pani.
3Otrok–chłopiec,młokos(staropolskie).
4Kancona–pieśń(ookreślonejbudowiestroficznej),łączącawalorypoetyckie
zmuzycznymi.
