Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
16
Wstęp
pierwszewyznaniowecmentarzepolowe.Zmianytenieprzebiegałyłagod-
niezuwaginato,żecmentarzepozakościelneiulokowanepozaobrębem
miejscowościprzedkońcemXVIIIwiekubyłycmentarzamidysydenckimi
lubżydowskimi.Pojawiłysięoneponowniewdobiereformacjiikontr-
reformacjijakocmentarzeinnowiercze(Kolbuszewski1995,s.140-141).
Przełamanielokalizacjizwyczajowegomiejscapochówkuprzykościele
napotykałonaopórwiernych.Napierwszymwarszawskimcmentarzu,
zwanymprzezniektórychnpolowym”(Rudkowski2006,s.26-27),długo
niechcianochowaćbliskich.Cmentarzten(Świętokrzyski)zostałpoświę-
cony9sierpnia1783roku(Rudkowski2006,s.23).Niechcianochowaćtam
bliskichnwpolu”jakniegodnychchrześcijańskiegopochówku.Przełamanie
oporumiałonastąpićdopierowroku1788,poinhumacjitamhierarchy
kościelnego,biskupasmoleńskiegoGabrielaWodzyńskiego,któryświado-
miewyraziłwolęcodomiejscaostatniegospoczynkupozamiastem,wie-
dząc,żecasustenpomożeprzełamaćdotychczasoweprzyzwyczajenia.Od
XVIIIwiekupojawiałysięzakazyidekrety,któreregulowałynoweformy
pochówków.Natereniezaborupruskiegoprocesorganizowaniamiejsc
pochówkówpozakościołamiparafialnymiprzebiegałstopniowo.Dekret
FryderykaIIz1773rokunakazywałprzeniesieniecmentarzypozaobręb
miast,azarządzeniewładzpruskichz1778rokuzakazywałochowania
zmarłychnacmentarzachprzykościelnych(Michalak2012,s.208).Zagad-
nieniateregulowałyrównieżodpowiednieparagrafyPowszechnegoPrawa
Krajowego(AllgemeinesLandrechtfürPreussischenStaaten)z1czerwca
1794roku(Kowalski1999,s.64).W1819rokuwydanyzostałzakazcho-
waniazmarłychpodposadzkąkościoła(Perszon1999,s.240,przyp.360;
Kizik2011).
Stanbadań
Oilepublikacjipodejmującychproblematykękonserwacjidewocjonaliów
dotychczaswogóleniema,topublikacjitraktującychodewocjonaliachjest
niewiele.OgólnychinformacjidostarczająEncyklopedieStaropolskieGlo-
geraiBrücknera.Kwerendybadaczyprowadzoneprzyokazjiprzygotowy-
waniaopracowańzawszeobejmująprzedewszystkimdwiepublikacje.
PierwszaznichukazałasiępodkoniecXIXwieku.Autoropracowania
T.Rewolińskiskatalogowałwłasnyzbiórmedalikówotematycereligijnej