Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
Bogactwostylistycznedwudziestowiecznejarchitektury
nierzadkoprzyczyniałosiędopowstaniaurbanistycz-
negochaosu.Następująceposobienowemodyistyle
częstopowodowały,żeniewielkie,projektowanewkil-
kunastoletnichodstępachczasuzespołyarchitekto-
nicznestanowiłyobcewzględemsiebiestrukturyprze-
strzenne.Wbliskimsąsiedztwiepowstawałyosiedla
ozupełnieodmiennychzałożeniachkompozycyjnych,
przezcomiastastawałysięcorazmniejprzyjaznedla
mieszkańców.
Nowebudynkisąwznoszonezawszewjakimśkon-
tekście.Naterenachzurbanizowanychjesttoistniejąca
zabudowa,doktórejarchitekcimusząsięustosunko-
wać.Mimożeszacunekdlahistorycznejprzestrzeniwy-
dajesiębyćoczywistyipotwierdzonykilkadziesiątlat
temuwzapisachKonserwatorskiejKartyAteńskiej,
KartyWeneckiejorazkolejnychdokumentów,topo-
trzebaszacunkudoprzestrzeniokilku-lubkilkunasto-
letniejhistoriijestdlaarchitektówbardzotrudnym
zagadnieniem.Wyrafinowaneimodnerozwiązania
architektoniczne,którychblaskdopierocoprzeminął,
stanowiązazwyczajprzestrzeń,odktórejarchitektchce
sięzdecydowanieodciąć.Zjawiskotosprawia,żetkanka
miejskaczęstojestpozbawionakontynuacji,wgłównej
mierzeodpowiedzialnejzaspójnośćprzestrzeni.
Kontynuacjajestdobrzewidocznawtradycyjnych
miastach,którerozwijałysięwedługtejsamejidei,zwa-
nejczęstomiejskimwzorem,stanowiącymzbiórwy-
tycznychformalnychdlanowopowstającejzabudowy.
7
