Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przygotowujelekidoustnedlawszystkichpacjentównaoddziale,podczas
gdyzadanieminnejjestprzygotowaniedlawszystkichlekówdożylnych.
Wtegotypumodeluopiekigłównymmotoremdziałaniapielęgniarekjest
zlecenie,akoniecznośćkrytycznegomyślenia,samodzielnośćzawodowa
iautonomiawpodejmowaniudecyzjiograniczająsięczęstojedyniedo
wyborusposobuwykonaniadanegozlecenia(np.dobraniaodpowiedniego
sprzętudowykonaniainiekcji),skutkującrównieżbrakiemciągłościopie-
ki.Wtejsytuacjiściślepodporządkowanadecyzjilekarzarolapielęgniarki
niepozwalawpełniwykorzystaćpotencjałutejgrupyzawodowej,kształ-
conejdzisiajnastudiachwyższych.Uważasię,żepielęgniarstwowujęciu
tradycyjnym,mimożewciążjestpraktykowanewwielumiejscach,powinno
byćomawianeianalizowanewdzisiejszychczasachwyłączniewkontekście
historycznym.
Odpowiedziąnawcześniejwspomnianykryzysjakościopiekiitożsamości
pielęgniarstwa,którywlatachsiedemdziesiątychdotknąłrównieżinnekraje,
byłorozpoczęciebadańnadprocesempielęgnowania–czylialgorytmem
postępowaniapielęgniarskiego,któregocelemjestusystematyzowaniepracy
pielęgniarkiwtakisposób,abyrealniewpływałaonanapoprawęjakości
życiapacjentów,wpełnipozwalającnawykorzystaniejejpotencjałuzawo-
dowego.MotoremtychdziałańbyłorównieżopracowanieprzezDorothy
JohnsonBehawioralnegoModeluSystemowegowpielęgniarstwie,któ-
rypodkreślałznaczeniepopartejdowodaminaukowymiwiedzynatemat
efektówopiekipielęgniarskiej.
Nowoczesnepielęgniarstwo,którezpowodzeniemjestjużpraktykowane
wwielumiejscachnaświecie,różnisiętymodtradycyjnego,żetutajmoto-
remdziałaniapielęgniarkiniesązlecenia,leczindywidualnepotrzebypacjen-
tazidentyfkowanenapodstawiesolidnieprzeprowadzonegoprocesuoceny
jegostanu.Itak–wtympodejściu–pielęgniarkadziałazgodniezalgoryt-
memprocesupielęgnowania(nieograniczającsiędorozpisaniaproblemów
pielęgnacyjnychwformietabeli),popierwszeprzeprowadzającsolidnąoce-
nęswojegopacjentanapodstawiebadaniaprzedmiotowegoipodmioto-
wego(dlategowUSAnikogoniedziwiwidokpielęgniarkizestetoskopem)
(ETAPIprocesupielęgnowania–ocena).Najegopodstawiepielęgniarka
jestwstaniepostawićprawidłowediagnozypielęgniarskie(ETAPIIproce-
supielęgnowania–diagnoza),napodstawiektórychodpowiednioplanuje
(ETAPIIIprocesupielęgnowania–planowanie)iimplementujeopiekę(ETAP
IVprocesupielęgnowania–implementowanie),wykonującizlecającdalej
odpowiednieinterwencjepielęgniarskieidokonującnakońcuewaluacjiswo-
jegoplanu(ETAPVprocesupielęgnowania–ewaluacja).Wtakimpodejściu
pielęgniarkaskupiasięnabio-psycho-społecznymwymiarzeczłowieka,
którymsięopiekuje.
2
DOSTĘPYNACZYNIOWEpodstawyteoretyczne
