Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
Wstęp
obszarbadawczyrefleksjiodramacieiteatrze.Zebranewtomietekstywygło‑
szonezostałynakonferencjizorganizowanejprzezZakładTeatruiDramatu
InstytutuNaukoKulturze1UniwersytetuŚląskiegowmaju2012roku,wcza‑
siektórejpodjętowieloaspektowedyskusjeościsłychzwiązkachiwzajemnych
zależnościachmiędzypojęciami/problemami,wskazanymijakohasłowywo‑
ławczekonferencji.
Wpierwszejczęścitomu,zatytułowanejMediatyzacjedoświadczeń,znajdują
sięartykuły,wktórychpunktemwyjściasąprzemianywsposobieartykułowa‑
niaproblematykidoświadczenia.Autorzy,wykorzystującobszernekonteksty
współczesnejfilozofiipodmiotu,teoriimediówiperformatyki,podejmują
refleksjęnatematmediatyzacjidoświadczeń;przedmiotemichzainteresowa‑
niapozostajązarównonowetożsamości,ukształtowanewkulturzemedialnej
—zzałożenianiespójne,heterogeniczne,jakiproblempamięcijakomedium
doświadczeńprzedstawionych,nietylejednakodtwarzanych,ilekreowanych
zjawnątendencjądopodważaniaichwiarygodności.
CzęśćdrugaDoświadczeniahistoryczneudramatyzowanegromadziteksty
poświęconeróżnymprzykładomreprezentacjidwudziestowiecznychdoświad‑
czeńhistorycznych,itozarównowdramacie,jakiwteatrze—wspektaklach
powstałychnakanwietekstówdramatycznychbądźkreowanychnapodstawie
różnychscenariuszyjakoprzykładyszczególnejpotrzebywypowiadaniasię
artystównatematzagłady,konfliktówwojennychizdarzeńpolitycznychdeter‑
minującychżyciezbiorowości.
WczęścitrzeciejDoświadczeniagraniczneznalazłysięartykułybędąceana‑
liząskrajnychsytuacjiegzystencjalnychprzedstawionychwtekstachdrama‑
tycznych.Sposóbukazywaniatego,coniewyrażalne,rozważaniaośmierciczy
próbywizualizacjidoświadczeniareliginego,tonajważniejszeobszaryzainte‑
resowaniaautorów,którzyomówilitekstytakróżnychtwórców,jaknaprzykład
Jean-PaulSartre,TadeuszRóżewiczczyJonFosse.Obecnewtejpartiiksiążki
refleksjenatematstanówgranicznych,warunkowanychcierpieniem,doświad‑
czeniemcudzejśmierciczyteżzłudzeniamipoznawczymiczłowieka,łączą
sięzuwagamidotyczącymigranicznościsamejformydramatueksponującego
poprzezniejednorodnytrybprezentacjiświatawszelkiepęknięciaizaprzecze‑
niacharakterystycznedlaludzkiejtożsamości.
CzęśćczwartaPrzeżycia—świadectwa—reprezentacjetozbiórartykułów
poświęconychekspresjiróżnychdoświadczeńludzkichukazanychwdramacie;
chodziprzedewszystkimoistotne,bynierzec:konstytutywne,dlaczłowieka
doświadczenia:miłości,samotności,odrzucenia,melancholii,którepojawiają
sięwomawianychdramatachjakoskładnikibiografiipostacii/lubświadectwa
traumypiszących.Subtelnebądźmanifestacyjneśrodkijęzykowe,stosowane
przezdramatopisarzy,skuteczniewizualizująróżnejednostkowehistorie,suge‑
1ObecnieInstytutNaukoKulturzeiStudiówInterdyscyplinarnych.
