Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przewijany,kąpany.Powolijednakdorastasz,mijaczas
pampersówispodniewkładaszjużsobiesamikąpieszsię
sam,ijeszsam,iłóżkomaszwiększe.Podobniejest
zżyciemzBogiem,życiemwiarą,gdykończysięczas
prowadzeniaprzezinnychzarączkędokościoła,
dospowiedzi,azaczynasięczasbudowaniaosobistej
relacjizPrzenajświętszym.Onawinnabyćzbudowana
namiłości.Dlategotakważnejest,bywzywaćDucha
Świętego,któryumacniamiłość,którypozwalanamjej
doświadczyć.Największymproblememwrelacjach
zBogiemjestbrakdoświadczenia,żejestemprzezNiego
kochany.Sprawiato,żezczasemBógstajemisię
obojętny,żepowoliprzestajemniezNimcokolwiek
łączyć.KiedyjednakwzywamDuchaŚwiętego,
bytęmiłość,bytewięzizBogiemożywiałiwzmacniał,
nieznudzimnie,nieporzucęGo.Onbowiemjesttym,
który„inkubuje”–rozgrzewaidajenajkorzystniejsze
warunkidorozwojuiżycia.
Zbiblijnejrelacjistwarzaniawynika,iżtchnienieżycia
byłocelowymdziałaniemBoga–człowiekstałsięnie
tylko„jakąś”istotą,aleistotążyjącą,ożywioną.Dzięki
DuchowiŚwiętemustajemysiędziećmiBożymi:
„Albowiemwszyscyci,którychprowadziDuchBoży,
sąsynamiBożymi.Nieotrzymaliścieprzecieżducha
niewoli,bysięznowupogrążyćwbojaźni,ale
otrzymaliścieduchaprzybraniazasynów,wktórym
możemywołać:«Abba,Ojcze!».SamDuchwspieraswym
świadectwemnaszegoducha,żejesteśmydziećmi
Bożymi.Jeżelizaśjesteśmydziećmi,toidziedzicami:
dziedzicamiBoga,awspółdziedzicamiChrystusa,skoro
wspólniezNimcierpimypoto,byteżwspólniemieć
udziałwchwale”(Rz8,14–17).Doświadczenie
dziecięctwaBożego,którezarazemjestdoświadczeniem
kochającegomnieOjca,pochodziodDuchaŚwiętego.
Onwspieramniewprzekonaniu,kimjestemdlaBoga
