Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
8
MynameisAutomatyk,InżynierAutomatyk
procedurami.Sąonedobrewstandardowychprzypadkach,szczególniepod-
czasnaukinapoczątkukariery.Zczasemcorazczęściejnapotykamysytuacje
spozastrefykomfortu,którymtrzebasprostaćsamodzielnieopierającsięna
wiedzy,doświadczeniuiintuicji.Ucieczkaniewchodziwgrę.Podejmującsa-
modzielnedecyzjeuczymysię,potemuczymyinnychiostatecznietworzymy
noweprocedury.
Coważneinżynierpowinienbyćwstaniewziąćnasiebieodpowiedzial-
nośćzapodejmowanedecyzje.Dokładnietak,jakpodręcznikowyinżynierbu-
downictwa,którystajepodprojektowanymibudowanymprzezsiebiemostem
podczasjegopróbobciążeniowych.Podejmowaniesamodzielnychdecyzjiwy-
magaodwagi(niemylmyjejzbrawurą)iwiążesięzryzykiem.Leczdopiero
wtedypoznajemysmakzwycięstwaipoczuciedobrzewykonanejroboty.Nie-
stetyjednocześniemożemyokazaćsięjacyśtacydziwni,wręcznietypowi.Nie
dasięukryć,żewobecnychczasachkażdystarasięczmychnąćwgąszczpro-
cedurzatarczęwieloosobowejodpowiedzialności.Niktniejestwinienporażki
(tożtonieszczęśliwyzbiegokoliczności)asukcesnatychmiastmawielematek
iojców.
Inżyniernietylkopracujezmaszynamiużywającnaukiimatematyki.
Jegorolę,jakkażdego,należypostrzegaćwkontekściespołecznym[77].Bierze
udziałwnegocjacjach,stajesięmenadżerem,zarządzazespołamiludzkimi,
dbaobezpieczeństwo,chroniśrodowisko,itd.Możliwościsąomalżenieogra-
niczone.Podsumowującmogępokusićsięosformułowaniewłasnejdefinicji.
Inżynierwedlewłasnychwymagańkreatywnieiodpowiedzialniekształtuje
otaczającegośrodowiskowykorzystującnaukęidoświadczenie;niczymarty-
statworzynowedzieło.Klasycznymprzykłademjestinżynierarchitektkra-
jobrazu,którykształtujeprzestrzeńiroślinnośćdlaosiągnięciapraktycznych
iestetycznychcelów–dlapiękna.Takczyniteżinżynierarchitekt,inżynier
mechanik,inżynierelektronik,jakrównieżiinżynierautomatyk.
Obecnarzeczywistośćcharakteryzujesięjednakpostępującądewaluacją
wszelkichpojęć.Inżynierrównieżjejpodlega.Wciążpamiętamtenszacunek
wwypowiadaniusłowainżynierwtrakcieopowieścimojegodziadkaoczasach
przedwojennych.Inżyniertobyłktoś,KtośprzezdużeK.Jeszczewlatach
siedemdziesiątych-osiemdziesiątychubiegłegowiekuwsłowachmojegotaty
zwracaniesięperinżynierświadczyłooszacunku.Przecieżtowłaśniewtedy
każdyznasmógłwserialunCzterdziestolatek”usłyszećsłynnewołanieMa-
liniakadoInżynieraKarwowskiego,PanieInżynierze,PanieInżynierze.W
tamtychlatachniekażdyposiadałtentytułiilośćinżynierówniebyłataka
wielka.Dopieroostatniedziesięcioleciaprzyniosłyzalewinżynierów,acoza
